O dia prometía, xa había ganas de saír na de carretera con tempazo. A premisa no Budi era clara, tirar para Carballo e voltar por SantaComba. Eso levábamos en mente. Ás 9 arrancamos, e xa lle houbo que templar o xenio a Angel, tan competitivo coma sempre. Ah! eu estrenaba bike! mirade o novo cambio de look: (aunque la mona se vista de seda...)
E nada, indo indo, chegamos a Portomouro, para tirar dirección Bembibre. Despois do llaneo tonto, ven territorio picador cara arriba. Algún (kiko) xa se estaba pasando de revolucións. Eu mais andrés somos sabedores do noso papel de tapados e non forzamos. Angel mais Juan coma tiros.
E chegamos ó punto de no retorno. Ó not-return-point para os estudiados. Ou ó punto no que Kiko firmou a sua sentencia de morte. Logo dunha suave e rápida baixada cara Coristanco-Carballo, tiramos por un "enlace" dos de Andrés: moi bonito desde o furgón de reparto pero cando se fai na bici lévase peor. O sol xa apretaba e xa íamos tocados ainda que lle metimos parada técnica. Primeira bronca do Joyero por non saber comer mentras imos na bici. que si globeros, almendraos, a quen se lle conte, parar pa comer, etc etc jajaja
Cada repeitada era matadora. pero tras 10 km acabábase a subida e solo quedaba picar pabaixo pa StComba. De ahí para a casiña indo pola Baña para facela máis rápida, e levando a kiko, que pese a que aguantou como un campeón, houbo momentos en que se lle deu por muerto (adjunto prueba gráfica):
Non era nin a 1 e xa estábamos comendo tapitas no NY. Así da gusto! menos mal que non nos colleu ese sol de justicia de medio día porque íamolo pasar peor. Eu tamén acabei medio muerto despóis de un mesiño sin tocar a bici máis que para rompela. deixovos a telemetría cortesía de Andrés:
Como sempre un placer volver rodar cos OEAS. Vémonos este finde coa clásica SusoBeige e coa Nocturna. Doblemente divertido! un saludo amigos!
Oscarito!