MERCUTO...(DESFEITA)

"Parecía unha ruta tranquila..."

Pois eso, que parecía unha ruta tranquila a que íbamos a facer...O ambiente na praza das Tetas era moi bo era moi bo; a xente ríase co Xulio que nos descubriu unha nova tecnoloxía en tema de zapatillas de mtb, as domingueras, todo un invento...o malo e que lle entra moita auga... que senon van mellor que as que teñen calas jeje

Despois dun ratiño na praza puxemos rumbo ó noso destino e hoxe cun novo paisano nos OEA´S, Oscarito, ese compañeiro de batallas que tanta guerra me dou no veran.

Comezamos por onde siempre, subindo por Cobas e logo metendonos hacia o San Marcos onde Tojo nos recordou onde fora o seu grave accidente. Seguimos subindo e chegamos á base do San marcos onde debatimos sobre o criterium e de paso un servidor empezaría cos problemas. A dar aire á roda de diante que empezaba a perder pero parecía que aguantaba, sen máis continuamos e esta vez tomamos o camiño polo que normalmente baixamos, todo por detras da Ameixenda, pola marxe esquerda da carretera. Nun destes camiños foi onde tivemos que volver a parar para desta vez un servidor cambiarlle o neumático dianteiro, o cal levaba dende maio sen pinchar (estas cámaras antipinchazos sonche o mellor). Entre risas dos demais membros do club que son moi coñeros, sen citar a nadie...jeje, conseguin poñerlle outro neumático e tirar para arriba.
Pedaleando puxemos rumbo á base do Mercuto, o camiño parecía unha autentica parede pero todos mais ou menos conseguimos ascendelo e chegar arriba para tomar o avituallamento merecido, pegar a pegatina do club e xusto antes de marchar....pinchazo e outra vez dun servidor, e outra vez de adiante. Cambiamos neumático, sen risas esta vez jajaja, e unha división dos OEA´S tirou polo mercuto abaixo cara o Pedroso e outros (Ito, Andrés e Xulio) xa se foron hacia a casa. Os que baixamos polo mercuto tivemos algúns contratempos...para empezar o can que sempre sae alí na entrada da subida do Mercuto non creo que volva salir xa que foi atropelado accidentalmente por Jorge, paseille por enriba por un fallo de calculo seu, o que case provoca un bo golpe...Pasado o can de novo, pinchazo pero esa vez era Tojo o que pinchaba. Eu xa decía "bueno...solo falta que caia ehh porque levo un día..." Reparouse o pinchazo puxemos rumbo ó Pedroso, os que ó principio iban como foguetes ahora quedábanse un pouquiño pero todo iba indo ben ata que chegando ó Pedroso pasou o que pasou. Enganchada de Oscarito e Jorge a unha considerada velocidade mentres llaneabamos o que ocasionou que caera e ahora mesmo este cheo de betadine polo brazo e pola rodilla dereita, (Curo unhas e ala outras...). o DÍA XA ESTABA COMPLETO.
Logo de recuperarnos un momentiño algúns baixaron polo descenso e outro por camiños mais asequibles xa que eu novamente volvía estar pinchado ainda que dando aire chegaría a casa e así o resto de OEA´s que baixamos por carretera hasta Roxos e dende aqui para Bertamirans por carretera menos Juan e Tojo que foron polo Aldea Nova.

A verdade e que foi unha ruta das que prefiero olvidar xa que amarga pero bueno non pasou nada grave e esperamos estar preparados para Lalín.

Ó final: 3 pinchazos de Jorge, 1 caída de Jorge, 1 atropelo de can de Jorge;1 pinchazo de Tojo.


P.D: o plazo para apuntarse á marcha de Lalín remata o día 30 e non se poderá inscribir un o día da proba. Falar no blog de quen vai e quen non para organizar.


un saludo cordial
...jorge...