A Marcha dos OEA's pasada por auga

Como sempre reunimonos os que estamos (Juan, José, Pato, Angel, Kiko, Fernando, Xulio, Oscarito que escribe, e dous acompañantes que non me acordo dos nombres, perdon!) na plaza das tetas as 9:30, esta vez cun compromiso especial, xa que quedamos cos tipos das motos (moi boa xente os 3, todo sea dito) para enseñarlles a ruta e que viran un pouco como iba toda a logística. A todo esto, con alerta de temporal... e como chovía! maneira de baixar auga! salimos todos da gasolinera dos Anxeles sin máis a eso das 10. O recorrido de sempre, pero mais duro que nunca... camiño moi blandiño que facía que algúns as pasaramos putas, pero hai que saber dosificar os esforzos que ainda quedaba moito. Na primeira baixada un dos invitados (o da scott) tivo un pequeno susto sin maior alcance, e é que a baixada esa con auga gana (ou perde, según se mire) bastante. E camiño vai camiño ven, Kiko quedou tirado, non sei que lle pasou no cambio, pero tivo que marchar para casa como baixa en combate. A ver si non ten que pasar polo taller, que ta mais tempo ahí que no monte.A todo esto os colegas das motos seguian flipando con algunha trialerita na que lle deron aire ás motos, e fixandose no percorrido. E sin máis chegamos ó palco que da comezo a eses 10km de subida que toca sufrir. Os moteros xa se retiran, iba a ser a 1 do mediodía e ainda non coronaramos o rubial, un deles tiña que marchar así que os despedimos. Coronamos a ritmo bastante forte para as miñas posibilidades (Juan e Fernando tan fortes os cabróns) e parada técnica para comer algo. Seguimos baixando por donde vai ser a marcha e con aire a favor... vaia baixadaza nos marcamos! a todo o que daba a maquinaria! en 5min estábamos no cruce de macedos, donde solo nos aventuramos Pato, Juan, José, Ángel e eu a baixar por monte, o resto por carretera que xa lles era tarde. Da baixada que nos enseñou José unha gozada, por delao da autovía, e cunha pendiente como pa acojonar a calquera, 65km/h marcou, co aire a favor, claro! Chegamos a berta ás 2 mais ou menos e cada un pa sua casa. Hasta otra. A modo de opinión, o dia que queiramos facer a ruta enteira, temos que contar con ritmo que levamos entre todos e con todas as aventuras (salir tarde, caídas, pinchazos, averías...) que nos pasan. Porque salindo as 10 non da tempo, pero as 9 non ten porque haber problema. Un saludo e un abrazo a todos! -- Oscarito --