¿Quén dixo medo?
Domingo 3 de octubre de 2010...temporal con alerta laranxa...marchas suspendidas...extrem suspendida...moita chuvia...moito vento...e que??? ahí estabamos os tolos, os que non teñen nada mellor que facer e ahí estan preparados para rodar cunhas condicións....¿excitantes?
Na praza das tetas non se esperaba a moita xente e efectivamente só aparecemos Angel, Ito, José, Oscarito e o que escribe. José non debía ter confianza en que saire xent
e e pasou por ai no coche vigilar e mira ti...levou unha sorpresa
. Saímos ás 10 case, dirección Rubial, e na cabeza xa estaba debuxada a ruta, ibamos subir por una parte que nunca foramos e que antes probara eu con Alberto, que a verdade se las trae pero esta moi chula.
Cómo chovia miña nai, todo parecía un río, que ben se pedaleaba, daba gusto eh, por fin auga nos camiños para poder desfrutar do monte como dios manda. Chegamos á zona do avituallamiento liquido e collemos á dereita para logo subir, subir, romper cadena...subir subir....e cunhas pendientes aceptables, ademais dunhas chicanes subindo que fan divertido o trazado. Todo picando para arriba e con aire de Sur...como petaba dios mio....case subimos sen pedalear xa que o vento de Sur axudaba bastante.....
A subida foi moi entretenida e gustoulle a todo o mundo...a ver que di o resto. Subimos e subimos e chegamos á caseta e ali xa nos puxemos a comer o avituallamiente. Que ben esta a caseta nestos casos....
Aqui foi donde nos botamos unha boas risas entre todos e vendo a nova indumentaria otoño inverno dos OEA by José: para dias de chuvia nos que non se sabe si se acabará nunha poza nadando e polo frio que poda pasar a cabeza....o gorro de natación jajajaja e para casos extremos de chuvia como hoxe as gafas de soldador jeje que ca sua protección lateral ahi non entra nada de auga. E bueno as risas aseguradas¡¡ O caso, a él vaille ben e eso e o que conta.
Baixamos para Macedos e vaia odisea...co aire que facia e a chuvia era case imposible manterse en equilibrio pero chegamos todos ben abaixo. Decidimos que iriamos á de Pepe Rey a tomarlle as tapitas pero non sen antes disfrutar dos camiños de Rañalonga e da súa baixada. Logo as tapitas entraron na terraza e finalmente cada un para a súa casiña.
Personalmente decir que nunca saín cun día tan tan malo de tanta chuvia e aire pero paseino coma un neno, e o que ten non ter sentido....pero bueno sei que non son o único. GRAN DÍA OEA¡
RECORDADE:
- O martes 5 ás 22:00 horas reunión sobre a marcha OEA 2011. Puntualidade e asistencia por favor. É importante
- A EXTREM OEA traslada a fecha ó 10-10-10. É un número bonito asique a ver se hai suerte e conseguimos facer algo. Mais info nos enlaces da esquerda da páxina.
Sen mais un saúdo
...jorge...
Coronamos Altamira sen mayor percance... bueno, algun estomacal que me amargou todo o dia e non disfrutei como me gustaría... Pero cando nos quixemos dar conta, xa tabamos subindo o Rubial... bien bien, imos sin presion, a pasar o dia en familia e con moitas risas. Coronamos Rubial... boa hora... toca descenso... qué gozada! había tempo que non se facía esa vertiente e fixo as delicias de todos... e veña, encamiñámonos para o que penso que é o mais duro... a Muralla... camiños bastante rotos, pero jiji jajá (como diría carlitos) e xa tabamos no alto na pista rodadora, intercambiando historias. Decir que os menos asíduos as voltas dos domingos, cumplian con creces, nunca ninguen se quedou atrás e todo o mundo se forzaba hasta donde quería.
