Domingo perfecto

Hola amigas e amigos! quetal?! bueno, son oscarito e vou comentar un pouco o domingo-morning, que estivo moi ben!

Suso e Xulio facendo das súas

Como sempre, ás 9:30 nas tetas, e os mais madrugadores tomaronlle un cafecito no NuevaYork, mentres esperaban polo resto. E alí nos xuntamos: Jorge, Andres, Pato, Carlitos, Angel, José, Suso, Xulio, Ito, Alfonso, o amigo Javi eu (oscarito jaja). Poñemos rumbo ás Antenas, necesitabamos un dia de desconexión do trazado exigente da marcha e queríamos facer algo rodador. O dia perfecto, despejado e unha temperatura digna de primavera-verano. (bueno, despejado para algúns, para outros ainda tábamos en Chanteclair... jajaja) 

Ritmo de falar, de poñernos ó dia, de risas e de contos; lento pero seguro, os km's van caendo: bordeo do río, gaseoducto, cruce da picaraña... (suso ten un percance... os rieles do sillín salíronselle do armazón tras un rehusamiento da sua montura, pero non hai nada que unha brida non sulucione).

Seguimos adiante, cruzamos a via do tren, e aquí iba a surgir o lider natural da ruta: Pato! que quería subir un pouco (jajaja...) e ir polo alto do monte ata o Scala. Vaia subidita... sacounos o frío a mais de un. Seguimos perfilando por arriba, e metemonos nun camiño ratonero, e innovamos para ir dar ó alto de Lampai. Moi chula a saubida por monte, pero o ultimo repeito había que coronalo en asfalto... qué pestosidad! arriba estaban uns amigos, do Dream Team Bike, e logo de intercambiar anecdotas, fotos e barritas, procedemos ó descenso, descartando toda opcion de Scala, para facer unha segunda parte moi chula.

No alto cos amigos do dream team

Qué decir do descenso? pois que cada un a machete para abaixo como pudo, todos disfrutamos, pero os cortalumes fixeron sacar ó descender máis técnico que cada un leva dentro. Eu atrapei sin maior novedad, o resto non sei, algun tamen tería algo... jejeje. xa abaixo, na general, despois de unha segunda baixada tamen vertiginosa (como molan estas cousas eh! en seco apurase moito mais). Eu fago o flipado e acabo caendo, pero con moito estilo... qué risas! Aquí abandonanos Carlitos, ah! e suso non puido seguir por mor do sillín, unha lástima, outro dia será!

E bueno, decir que a segunda parte... unha auténtica gozada... descubrin camiños, e todos ciclables pero cerradiños, dos que nos gustan, sin moita pendiente pero que facia sacar o que levas dentro si lle apretabas un pouco! E tocamos parte da ruta femenina... DIOS! solo con ver esa parte do trazado... xa ten unha pinta insuperable, para iniciarse é o mellor: camiños cheos de natureza e sin exigencia física, e delao da casa! qué mais pedir??

E asi imos poñendo fin á rutilla do domingo, non sin antes pensar en que gastamos o euriño que queda? no lavado de bicis ou nunha cañita? pois cañita! volvemos ó NewYork a fichar e a decir que chegamos ben e rematamos a faena!

Andrés feliz

Hoxe vou estrenar sección nas miñas crónicas: ME GUSTA O NO ME GUSTA (jajajajaja)

Me gusta: Ver a Xulio facer o esforzo de baixar de santiago apurao de tempo para vir andar con nos. Ver a Alfonso poñerse cada vez mais en forma. E a Suso baixar tamen de stgo. Ver como cada vez somos mais xente. Ver o bo ambiente que hay no grupo nun dia de disfrute e gozamiento como estos.

No me gusta: O casco de Ito, temos que tirarllo á basura cando non mire... JAJAJAJA.

PD: saludademe siempre! ah, o viernes... pasade polo american's, que tedes unha volta paga, que o juvenil vaise facendo modesto... e xa van 24... xD


Mais fotos da ruta no noso FACEBOOK | Os Esfola Arrós Bike

Oscarito --