SEGUIMOS COA ACLIMATACIÓN....

Xa se nota que pouco a pouco o verán se vai acabando. Os domingos ás 9:30 a.m. volven ser de BTT. Desta vez xuntámonos 9 bikers. Salimos case puntuais da praza das tetas e coa cabeza posta en facer rutas diferentes, eso será o que faremos durante este novo ano xa que non pode ser que sempre foramos polos mesmos camiños...

A destino era Tapia. Subimos por Castiñeiro do Lobo e despois xa lle baixamos por Seares e tal ata a praia fluvial. Ritmo bastante cómodo. A mañán presentábase bastante nubladilla pero perfecta para a bike...que gustazo ver os camiños mollados, lama, auga....jeje. Parece que esto sempre anima á xente. Como sempre, e non pode faltar....o cachondeo foi o rei da ruta con continuas risas jaja.

Unha vez en Tapia decidimos continuar á beira do río e logo comezar a subida dirección Mercuto. A subida foi simpática e sempre por camiños que eu personalmente non fora... Subimos unha plancha do carallo que sólo Andrés a dou subido...manda huevos tamén jajajja. 

A subida cara o pico deixounos con fame, momento no que fixemos a merendola número 1. Arrancamos e entre pitos e flautas chegamos ó Pedroso. O bo estaba por chegar e era toda a baixada, que gustazooo, e eso que tiven que ir ca rígida...Unha vez abaixo houbo unha pequena grupeta (Fran, Necho e Carlos Avogado) que nos abandonaron xa que era algo tarde para eles e nós collemos e chamamos a Kiko a ver se pagaba unha ronda no San Serapio en Conxo. Dito e feito, comezaba o momento do bareteo. jajaja.

 Na Pulpería Fuentes, Kiko e a súa familia convidounos a unha taza dun deses viños.....como diría....dun deses viños (DO PAÍS....jajajajjaja) e á riquísima tapa de Cabra que estabache ben boa por certo. 

Logo de estar en Conxo tocaba pedalear cara Bertamiráns. Queríamos baixar pola ruta que hai de Milladoiro a Bertamirás pero.....claro quen con rapaces se acosta....jajajja Ito iba diante e sabía sabía e ó final naaada. Asfalto todo. Peeeero casualidades de la vida fomos a dar Á taberna do Santo jejeje e claro aínda daba tempo pa unha rápida, ver a salida increible de Alonso e meterlle unhas tapiñas de croquetas e chipiróns mmmmmmm. 

Despois cada un para a súa casa con 44 km e cas pernas fresquiñas. Pouco a pouco esto vai collendo forma...E teño o presentimento de que este ano as saídas dos domingos van a ser.....INCREIBLES¡¡¡¡ xa bautizamos este ano como o "ANO DA INVESTIGACIÓN by J. Furelos) meeeeeedooooo me daa jejejejejje. Para rematar unha bonita fotografía das nosas monturas na taberna...

"El éxito es hijo seguro de la perseverancia y firmeza en el trabajo"  |||  JoRy ||||  Saúdos