lunes, 23 de abril de 2012

VIGO BIKE CONTEST (OPEN DE ESPAÑA BTT)

Hola chavalada¡¡¡

Logo da resaca da Marcha OEA, tocaba a volta ás competicións. E menuda volta, nada mais e nada menos que un Open de España, en Vigo. TREMENDOO. Bien, por partes.
Domingo 7 a.m. sona despertador, en pie, a vestirse coa roupa OEA, e para desayunar. Café, tostadas, zumo e platanillo. Salimos de Bertamiráns Carlos T. mais eu dirección gasolinera para recargar o deposito da ultrasónica C-15 que xa estaba lista de novo, logo do intento de roubo, jeje. 

Autopista como siempre, musicacha de concentración e chegamos a Vigo ciudad. Ostia¡¡ son as 8:45 e ás 9 cerran entrega de dorsales¡¡ modo trameado ON. No diré más, pero cruzamos todo Vigo coa c-15 rujindo. (outra cousa non fai eh ajaja). A todo esto, falando con Taboada polo temos da inscrición, démonos conta de que algo fixeran mal, non pagar jajaja. Entramos na caseta de entrega de dorsales e SORPRESA¡¡ a miña licencia non era a miña, era a de Oscarito, ¿cómo carallo apareceu alí? nin p.i., pero case me costa non poder participar na carreira, ainda que finalmente non tiven problema. O que si que tivo problemas foi Taboada, xa que non aparecía inscrito e debía pagar 30€ por un viaxe, jajajja entón dixolle que nahh.


 Como a saída da miña carreira non era ata ás 12:00 e eran as 09:30 decidimos preparar a miña bike e ir ver a carreira dos Masters. O circuito para min e o mellor de toda Galicia, encántame. Non ten zona de pedras case, baixadas limpas e rápidas e con raices, subida larga e algo pestosa pero unha baixada moi chula, e o mellor de todo, XENTE animando. Qué gusto da ver a tanta xente berrando e animándote, é o que mais me mola das carreiras e claro un que se quenta.... e por suerte todo me saleu ben pero algún saltiño que outro podía evitalo jeje. A carreira dos Masters unha pasada, un nivelazo de corredores e cómo andan os moi cabróns. As baixadas dende fora vense máis impresionantes que dende dentro...

Pouco a pouco o tempo pasaba e era a miña hora, a hora de comezar o ritual de quecemento. Arranco a cambiarme e a rodar. Non me deixaron dar nin unha volta ó circuito pero bueno, recordabao do ano pasado e non cambiara case nada. 1h de quecemento mas/menos e chaman por nós. Á Parrilla das sardiñas, digo á parrilla de salida jeje. Ali había moito pro de dios mimah, que si Coloma, Mantecón, Trujillo, e un largo etc que son habituales das copas do mundo. A miña categoría era unha mezclilla de elite e senior. EXPERT lle chaman, como os electrodomésticos si jajaja. Alí estabamos uns 20 tipiños. Conocidos e desconocidos. Nando, Anxo, Miguel Penedo, Luciano Carretero....etc. Objetivo? Entre os 8 primeiros estaría ben. Pistoletazo de salida e ala vamos¡¡¡. As pulsacións suben de repente de 0 a 100 e parece que na primeira subida o corazon se vai salir pola boca pero bueno imos collendo sensacións metro a metro... A primeira volta e parte da segunda fagoa con "Lucho", ritmo medio-alto en subida e conservador en baixada. O circuito impresionante, xa estaba moi pisado, non choveu case nada e ainda que estaba resbaladizo a larsen tt 1.9 amarrou bastante ben. Antes de comezar a baixar na segunda volta adiantolle a Luciano intentando apretar un pouco mais na baixada e consigo ganar unha pequena vantaxe pero arriesgando algo mais da conta....e incluso perdendo a cacharra da auga. Sen auga nin de coña seguiría aguantando e menos mal que tiña a Carlos T. cun bidón para min. VER VIDEO 

Logo de recoller o bidón de auga e meterlle un chopo grande sigo dándolle duro. Vexo que os perseguidores están preto pero eu non apreto mais xa que á larga eso pódete matar.

Última volta e paso por linea de meta como un animal, case me vou ó chan e a xente flipando ca cruzada que lle metín xD Son un caso perdido cando me quentan jejeje. Esta última volta xa se facía dura dura, sobre todo un tramo de subida no cal era bastante complicado subilo todo na bike e ó ter que botar o pe ó chan pffff como se poñian as pernas madre mía, duras duras¡¡. 

Por fin comezaba a última parte, a zona de baixada, control control control e cabeza, decíame a min mismo e ala, pasolle a un biker por encima ca miña bici ajjajajja. O tipo era un almendraoo, a ver se me lee, siii ALMENDRAO e digolle Dereita¡¡ e o tipo non vai e se bota para a dereita?? jajaja ainda por encima cae e eu sen poder esquivalo pasolle ca bike por encima da sua roda (menos mal que non ll rompin nada xa que eran unhas SLR xD) e logo deste pekeno incidente chego ó ultimo km de carreira onde xa me pasan alguns dos pros, que maneira de andar jojo. Como molou compartir carreira con estos grandes ;) 


Finalmente rematei en 6º lugar, segun as clasificacións oficiais, onte no Facebook puxen 5º xa que no tablón da organización aparecía asi. Pero bueno que acabei super contento, con moi boas sensacións, sen caidas, sen roturas, e sen problemas musculares. Cousa que é de salientar. Dar as gracias a Carlos T. que estivo animando en todo momento. Foi unha gran experiencia para un aficionado ó ciclismo coma min...Sí señor. 

Un abrazo a tod@s. 
Jory

P.D: comented

viernes, 20 de abril de 2012

ALAMBRES DE ESPINO EN EL RUBIAL




  hola compañeros


estas son unas fotos que no queriamos subir pero ahi van COMO DENUNCIA Y COMO AVISO

es en la trialera larga de la marcha, la bajada del Rubial despues del segundo avituallamiento, hoy hemos ido a entrenar un poco y en la bajada nos hemos encontrado 3 ALAMBRES DE ESPINO DE ARBOL A ARBOL, EN MITAD DEL CAMINO ... con intencion de hacer daño nada de avisar " por aqui no se puede pasar" o algo por el estilo, como comprobasteis eso es monte puro y duro, nada de cultivo y no se el daño que puden hacer unas bicis, pero siempre hay algun ENERGUMENO HIJO DE PUTA (y aqui la educacion no viene al caso) que cree que el monte es suyo, y que conste que a lo mejor lo es, y le molestamos, pues ok majete, nos pones un cartel que como tenemos mas cultura que tu lo leemos y no pasamos por ahi y listo ... que esta bien defender lo tuyo, pero no a costa de la salud de los demas, GILIPOLLAS!!



y ahora una mencion a los amigos de la benemerita, osea la protectora GUARDIA CIVIL DE BRION; cuando encontramos el primer alambre pensamos que era cosa de un TONTO, lo quitamos, el segundo Martin no lo pudo evitar y se engancho en el, rascazo en el brazo y chuvasquero roto, llamamos al 112, le explicamos la situacion y le pedimos que mandaran al Serprona ... al minuto nos llaman " que la ilustrisima Guardia Civil manda que pasemos por el cuartelillo a poner la denuncia" .... seguimos bajando y nos encontramos el tercer alambre ...

CUARTELILLO GUARDIA CIVIL BRION; NI PUTO CASO!!! que si no saben si el monte es privado, que si no saben si se puede poner alambre de espino, que si esa parte del monte corresponde a Rois o Padron, que no podiamos poner denuncia porque no sabiamos quien lo habia hecho, que para que iban a llamar al Serprona, que daran aviso a Proteccion Civil para que retire los alambres ... y como nos pusimos pesados ya empezaron a insinuarnos que podian denunciarnos a nosotros por atravesar una propiedad privada ... eso si, todo con educacion picoleta, (ah! por si alguien que mande mas que ellos lee esto, esto sucedio hoy 20 de abril a las 13:50 h ... ) ...

... y si pasa algo? luego que diran? que no sabian nada?

MUCHO CUIDADO POR LA ZONA AMIGOS, YA SABEIS QUE NO TODO EL MUNDO COMPARTE NUESTRA AFICION Y POR ENCIMA BUSCAN HACER DAÑO

salu2

martes, 17 de abril de 2012

PASOU O DÍA PASOU A ROMERÍA



15 de abril de 2012, outro domingo de abril para enmarcar na breve historia dos OEA´S. Esta entrada fagoa coa intención de agradecer de algunha forma a implicación de todos os que fixeron posible este III edición da MARCHA OEA en Brión. 

Os dous anos anteriores fixo un tempo espléndido, o sol lucía con forza, o monte estaba seco, calorciño xa na subida...este ano chuvia, frío, barro e alí estabamos todos dispostos a pasar un bo día de ciclismo de montaña. Por un lado os colaboradores e xente que estivo nos cruces mirando pola seguridade de todolos asistentes, tanto protección civil, policía local, axudantes e amigos, fotografos, etc. Polo outro os case 300 bikers que dende toda Galicia se achegaron ata Brión para sufrir no "noso" monte, o monte OEA, o RUBIAL. Nunca deixará de sorprendernos ca cantidade de camiños, sendeiros, trialeras, subidas, baixadas que nos pode chegar a ofrecer. Para gustos colores pero penso que o recorrido de este ano foi un dos máis logrados das tres edicións e divertido tamén gracias ó barrillo das trialeras. En referencia ó trazado decir que houbo algún que outro sabotaxe de sinais na parte alta do monte, logo do avituallamiento grande, o que ocasionou que algun biker se perdera; dende a organización queremos pedir desculpas e invitámolos a que se están interesados se poñan en contacto co club e facemos de novo a ruta. 


Pese a que o recorrido estaba bastante perigoso, non tivemos que facer un uso excesivo dos servicios médicos e tan so houbo unha caída que precisou atención médica e traslado ó centro sanitario. Foi un membro do club, Roi, e podemos decir que xa está recuperándose do forte golpe que levou no bazo. 

Xa no pavillón descubrimos que o famoso photocall, que pensabamos que igual non facía moita gracia, foi todo un éxito e a xente riuse moito e todos os que remataron a ruta teñen a súa foto disponible nos diferentes enlaces a fotografías da marcha. (POÑEREMOS ENLACES NA WEB OEA)


Sen mais dar as gracias unha vez mais a tódolos asistentes e a todo o mundo que fixo posible un ano mais que a MARCHA OEA se levara a cabo. 

Tende por seguro que para o ano, a IV edición dará que falar jejeje. UN ABRAZO A TODOS E A TODAS¡¡¡ 

P.D: acéptanse críticas¡¡¡ 

lunes, 2 de abril de 2012

2ª PARTE RUTA OEA 2012

Grado de satisfacción ca II RUTA OEA? 
Hola amigos e amigas OEA´S. Unha fin de semana mais os OEA´S tirámonos ó monte para seguir facendo reconocimiento do recorrido da nosa marcha o próximo 15 de abril.

Saímos da praza das Tetas con idea de facer a segunda parte. Para eso dirixímonos rapidamente á parte baixa do Rubial. Comezamos ca subida larga da marcha, 5 km de ascensión que comezan aquí nestas duras rampas no medio dunha aldea que ese día nos recibirán cos brazos abertos. A subida ata o primeiro descanso é bastante esixente, debido ás pedras é o equilibrio que debemos manter en toda a subida pero que non é necesario botar pe a terra en ningún momento. O descanso está situado preto da primeira caseta.
Na foto da dereita vemos o final da ascensión nesta primeira parte. Logo continuaremos por unha vaguada do rubial ata case a cima. Se ides ó facebook podedes ver algún dos pasos que deberemos atravesar para seguir subindo. 

A subida é moi esixente pero a verdade e que tamén é moi bonita. É do estilo da do ano pasado pero pola outra cara do monte. 

Unha vez no alto do Rubial teremos o gran avituallamiento como ven sendo habitual nas edicións anteriores para dende aquí baixar ata Macedos TODO por trialeras, si si, TODO. Ciclables para o 95% da xente (baixounas Dabiz asique.....jejejejjej) e donde poderedes descargar toda a adrenalina que teñades. 

Na trialera de baixada todos chegamos cunha cara de satisfacción abaixo que non era normal ainda que Sergio tivera algún percance cas pedras. Está chulisima. Dende aquí Necho abandonou por golpe e Carlos D. como bo cuñao acompañouno xD o resto seguimos hacia as Torres de Altamira case como todolos anos. Nesta última parte da ruta cambian algúns tramos pero para mellor, conservando a zona rodadora e rápida do final e as trialeras, añadindo unha super revirada no medio. A ruta acaba como sempre na baixada do cementerio do 30 e pico % de pendiente donde estará a cámara grabando e quitando fotos. 
Panchito con cara de "non queda nada de subida ehhhh¡¡¡"


Resumindo, esta nova edición ten de todo e mais e espero que todo o mundo se acerque a comprobalo o 15 de abril. Seguiremos preparando o monte para que este perfecto e disfrutemos ó maximo¡¡¡ 

Un abrazo.

"El éxito es hijo seguro de la perseverancia y firmeza en el trabajo"  |||  JoRy ||||  Saúdos