PICARAÑA

"vaia camiños mais chulos para o Picaraña....volveremos"

O día presentábase bastante tristón, ás nove e media non había nin dios na Praza das Tetas, a fonte da praza estaba con tódolos contenedores dentro...unha mañan rara. Pouco a pouco iban chegando todos. Algúns xa con problemas pero decidimos arrancar que no Santo Arandel esperábanos o señor presidente disposto a probar una DUNE de pruebas. Ata alí fomos todo polo camiño de arriba do río e sen mais complicacións chegamos. Unha vez alí xuntámonos e arrancamos dirección Picaraña. O descenso cara o río fixemolo pero antes do río desviamonos e xa salimos directos para o cruce da Picaraña. Unha vez alí xa quedaba subir e subir.
A subida pensamos que iba ser como sempre, a de pedras escarallada pero menos mal que sempre está Tojo para darnos unha "alegría" e decirnos de outros camiños que realmente valen a pena. Subimos un cacho que daba pena pero despois xa foi todo o camiño para recrear a vista. Era lisiño, rodador, e lentamente chegabas arriba, eso sí, da trialera que está case no alto non nos salvamos e todos ou case todos puxemos pe a terra. Unha vez no alto tomamos o refrigerio e a merendola e desta forma seguir ata o alto de Lampai, no campo de fútbol.

Alí Kiko tivo un pequeno problema ca bicicleta e se non o paramos me parece a min que o denuncian por malos tratos....jeje vaia somanta lle iba caer á bicicleta. Menos mal que Ángel botou man dela e medio amañou o cambio...

Logo, que si por aquí, que si por alá....nah que subimos ata arriba de todo e claro xa se lle vían as intencións a Juan...ala adiante...con boa cadencia...e dixen...esta é a miña...preparei plato, piñon e ataquei na última pendiente antes da cima. Pero desta vez os dioses estaban do lado de Juan e non sei como pero a min rompeume a cadena e o desviador da forza que fixen e vin como Juan me pasaba todo tranquilo o cabrón....jajaja En fin cousas que pasan...O final arreglamos a cadena pero xa ta de camiño ó taller.
Desde alí lanzámonos para abaixo. Os que puideron desfrutar desfrutaron ó máximo. A baixada é impresionante...Rápida, lisa, ancha....perfecta para baixar a todo o que se poida...E disfrutar. O presidente probou a DUNE moi ben probada e ó millor xa queda entre nos....jeje non sei eu...
Xa de novo no cruce da Picaraña uns fomos ata a casa de Carlos a deixar a miña bici e outros para a casa. Carlos invitounos alí a unhas cocacolas e chourizos que estaban ben bos, imos ter que volver jeje
De paso vímoslle a bicicleta nova....a verdade e que é unha chulada pero vai dar unha pena manchala........uffff mira que ta chula....Logo para casiña todo recto e sen incidencias.

Un saúdo

...jorge...