II EXTREM OEA

Con algo de retraso vai esta crónica... así que bueno, intentarei contar como nos foi os OEA's nunha nova argallada... desta vez tocaba facer a Extrem OEA, os 9 picos, o desafío era grande...

Como habíamos acordado, alí tabamos nas tetas, ás 7:30, mais ou menos puntuales casi todos, e tomandolle o chocolatito que trouxo Ito e as galletitas que trouxeron Jory e algun máis. Despois de risas e unha vez aberto algo o día tiramos para o primeiro pico (Altamira) os seguintes valientes (perdón si me olvido de alguen eh!): Oscar presi, Alfono, Ito, Carlos, Andres (que se uniría mais tarde no Rubial), Jorge, Kiko, Suso, Pato, Fernando, José, Ángel, Suso (hay que buscarche un nome, pero mellor pono ti, eu non apurei a pensar un e cando me din conta cascáronme "Oscarito"...) e Oscarito que escribe. Mención especial para Xulio, que se presentou alí para o desayuno e despedirnos, pois taba lesionado, esperamos verte pronto socio! E moita mais mención para Isa, que nos veu a cargar cos bártulos, e nos foi a levar a comida, e tivo ahi para o que fixera falta durante todo o percorrido... Moitas gracias! E os que faltaban... dou fé de que era por causa mayor, o dia era bo e o bo ambiente animou a todo o mundo que pudo... para os que non puderon, tranquilos que para o ano tocará outra!

Coronamos Altamira sen mayor percance... bueno, algun estomacal que me amargou todo o dia e non disfrutei como me gustaría... Pero cando nos quixemos dar conta, xa tabamos subindo o Rubial... bien bien, imos sin presion, a pasar o dia en familia e con moitas risas. Coronamos Rubial... boa hora... toca descenso... qué gozada! había tempo que non se facía esa vertiente e fixo as delicias de todos... e veña, encamiñámonos para o que penso que é o mais duro... a Muralla... camiños bastante rotos, pero jiji jajá (como diría carlitos) e xa tabamos no alto na pista rodadora, intercambiando historias. Decir que os menos asíduos as voltas dos domingos, cumplian con creces, nunca ninguen se quedou atrás e todo o mundo se forzaba hasta donde quería.

Alí pois o debate que levábamos t

endo todo o ano... que si coronamos ou non... pois mellor tiramos para abaixo para ganar tempo e ir con calma, que ainda non tiñamos moi claro por donde ir para o S

antiaguiño. Baixada chula tamen... inventamos un pouco pero bueno, cumplimos o objetivo de encarrilar o Santiaguiño. Coronamos, e baixada mítica, esa si que foi a muerte, "Que enfría a comidaaaaa!!!" E despois de estirar as pernas, comimos á sombriña... cómo prestou! Alí despediríanse O presi e Alfonso, e tamen nos despediu Kiko no Rubial, que taba ainda desoxidandose... jejeje

Cerca de unha horiña alí parados, de cachondeo e bromas como se costumbre, que ben se taba de sobremesa e caña con café que trouxo Isa, todo un detalle! O peor tocaba ahora... arrancar con un sol de justi

cia para a archi-mítica-clásica subida ás Antenas do Scala... Dios!!! que sufrimiento subir a calquer ritmo a esa hora... Decir que Andrés tiña problemas ca roda de atrás... "tira con eso!" e por H's ou por B's todos nos estiramos bastante na subida. Salientar a pedazo subida que se marcou Ito alias Perk, gracias a que lle fixen de gregario ata o asfalto, donde se marcou un do sprint jajajaja.
Disfrutamos das vistas, e poñemos rumbo á Picaraña, da man de J.Furelos e facendo unha baixadiña que nos levaría ó asfalto para finalmente coronar outro pico... Quedaba pouco para rematala, e ainda tiñamos 4 horas, podía ser posible... bueno, xa nos imos vendo! Tiramos rumbo Santiago polo Camiño, ata chegar a Vidán, donde lle metimos uns heladitos e xa nos apalancamos un pouco. A xente xa taba algo cascada, algúns baixaron para berta, e 3 animales: José, Jorge e Angel quixeron coronar tamen o Pedroso, e lográrono.

E bueno, eso é case todo amigos, un dia dos que dan gusto, facendo algo diferente e xuntandonos todos, que eso é realmente o máis importante. Para o ano intentaremos entre todos facela mais contra Maio por ejemplo, donde temos todos mais ben de forma e iremos a por esos ansiados 9 picos! (e cena para celebralo, claro... jajaja)

Pasaron mais cousas, pero non me acordo de moitas... ide comentando, que esto ta algo apagao chavales! veña, que xa é domingo e toca outra! Un abrazoooo!!!

Oscarito ---