Soplao 2011

Hola lectores y demás corzos. Outro ano máis, ¿o último dun ciclo? que os OEA's se desplazan ata Cantabria a facer os 10000 do Soplao. Intentarei non ser pestoso na crónica... jejejeje

A expedición formábana Jory, Carlos, Andrés, Juan, Angel, Pato, Suso, Isa, Suso Beis e Oscarito que escribe... Unha furgalla de animales, puxo rumbo pola mañan, facendo as típicas paradas OEA, Carlos e Andrés fixerono en horario de funcionario, e eu, que tiña examen salín as 8 case... (por certo, aprobeino...jajaja). O viernes foi moi de relax, cun ollo posto sempre no tempo que iba a facer o sabado... O hotelito, unha pasada, de puta madre, solo que as paredes eran de papel de arroz... e Cabezón de la Sal moi ben engalanado para a ocasión o dia antes da proba, parecía que iba a haber ó dia seguinte unha proba do Tour... Pero vaiamos ó bonito: o sabado. ah! olvidabaseme, a dupla juvenil, entre preparar todo, tomarlle unhas por Cabezon de noite, etc... fomos ás 3 para a cama. Xa se sabe, "oea's novos e leña verde... todo é ir tarde pa cama!"

Pois ben, amanecimos todos ás 5:30, para prepararnos, que habíamos quedado ás 6 pa desayunar... pero aquelo mais que desayuno foi un cafecito e tira padiante. Comentarios cos amigos do Botafumeiros, que tamen se hospedaron no hotel, intercambiamos reglajes das bicicletas, telemetrías, etc, Poñemos rumbo cas furgonas a Cabezón, aparcamos cerquiña da saída, preparamos as monturas, ultimos axustes... e imos todos cara a salida! ("qué cedo imos! ainda quedan 20 min", "así mellor, que saímos diante, sin bichería", "metémonos por donde o ano pasao, e xa salimos bastante adiante...") SI... claro... para atrás de todo! mimadriña a de corzos que éramos! 5000 bikers decían por aí, (personas había menos). Todo estaba listo, bici, biker, ganas de pasalo ben todo o dia e... M150...

Pisssstoletazo de salida e arrancamos! que vos vou decir dos primeiros 20km's: pista ancha e sin enterarnos moito. Estaba todo petao de xente, non se disfrutaba moito entre polvo, toques con outros ciclistas, e ter que seguir un ritmo sin poder adiantar. Enfilamos o primeiro pico: o Soplao!... vaia merda! todo dios a pé! tivemos que subilo andando e facer de tripas corazón, ainda que na segunda parte da subida, en canto puidemos, subimolo na bici como bos oeas!

A todo esto, Angel diante, eu-carlos-susoB-pato, detrás juan-jory-andres, e detrás suso-isa. Tabamos ben repartidos! E nada, outrooo monte, o monte Aa... vaia planchas! cada un o seu ritmo coronamos, e despois, baixada wapa das que molan a Dios... jajaja e nada, así ibanmos roendo km's, xa con ganas de meterlle algo de comer... Ah! no paso dun rio seco, ante o clamor popular, vinme arriba e quixeno pasar enriva da bici, paseino, pero petei ca rodilla no manillar... en principio non me iba doer pero ibame pasar factura horas despois. 

E jiji-jaja chegamos ó avituallamiento grande. Bo tempo de momento, aguantaba, fallaron as previsións de Andrés. Reagrupamiento todos menos suso-isa que ían ó seu aire, despacito y buena letra. Tamos alí media hora de carallada (seica íbamos ben de tempo, e xa se sabe, había que aprobeitar todo o dia... jeje) arrannncamos! PATOOO!!!! vas pinchao! "nooo, vou ben!!" no, digo a roda da bici oh! "merda!" a darlle aire antes da subida ó Moral... e durante, houbo que cambiala, porque eso non tiña líquido dentro nin tiña nada jajaja. (bueno, tiña aire de cando Arconada tragou aquel gol.. JAJAJAJA quevaaa patooo que o digo de carallada!) ah, a todo esto, a bici de pato taba medio tocada, porque un "mecánico" fixo unha obra de arte axustando a trasmisión. Moraleja: a quien mal arbol se cobija... saltache a cadena.

Bueno, coronamos o Moral, un menos! na subida, xa nos cruzamos cos primeiros... vaia cracks!!! joder! Baixada suave porque viña xente en contra, e outraaaa vez entre risas e avituallamientos, tamos subindo Cruz de Fuentes! o ritmo era pachangueiro, pero todos estábamos bastante enteiros, asi que a rodar! Sufrimos para coronar os ultimos Km's como todos os anos... pero... oh sorpresa! cambiaron o recorrido, e baixouse para volver a subir... qué pestoso!!!!! meeekaaawen... joooder... e ainda porriba... Chuvia!!! andres acertou, pero fallou por 5 horas jajaja.

Ali nos tapamos da chuvia mais jorda (e de paso metimoslle uns membrilliños) e seguimos tirando, voooolvemos a baixar, vaia baixada! qué curvas! que velocidad! meeee mueeeero! que chulada si señor, pasamolo en grande! cada un ó seu ritmo, eso si, que as caídas taban al orden del día, (véase caída dun Botafumeiros, esperemos que te recuperes!). Eso, jiji-jaja, tabamos encarando a ultima subida: EL MORAL! pero esta vez... más pestoso que nunca!. Pero os oea's semrpe teñen un plan B, e como di o dito: a falta de atallos, buenos son los M150, Glucosport, Geles e todo ese tipo de material ilegal legal. Personalmente, paseinas PUTISIMAS pola rodilla, cheguei o ultimo na subida. Pero unha vez arriba, despois de todo o esfuerzo de todos, xa taba o soplao feito. E ollo, esto que digo tan facil de subir un monte aquí escribindo, haise que ver no sitio, porque son  4400m de desnivel, que nos caga un corvo.

Baixada a fuego, no, lo siguiente! Tabamos todos menos suso (que se retirou, pero o fixo moi ben ata donde chegou) e isa, que viña por detrás o seu ritmo. Hala vai! pincha Andrés! mais risas, e tocaba apurar que a noite taba enriva... ACOPLARSE!!! vaia comitiva montamos! a unha media flipante fixemos os ultimos Km's para entrar entre o aplauso dos pueblerinos. Ah! antes que se me olvide, gracias a organización, pa ser tantos (no meu gusto, xa sobrabamos moitos), non houbo moito problema, e a xente dos pueblos, unha pasada! animando todo o puto dia, viaselles moita cultura-biker, Gracias!

E nada, despois de tar un pouco pola meta intercambiando impresions, fomos cambiarnos, e ver chegar a Isa, que si que foi unha auténtica campeona rematando o soplao, e dando unha leccion de que con ganas e sufrimiento, calquer cousa é posible. Outro reto mais que acaba con éxito!

E poco mais, a volta... como todos os anos, de relax, pero con risas, con paradas moi bonitas, e intercambiando anecdotas! ah! que boa taba a sidreeeee!! jajajaja (e o rioja tamen! vaia deportistas!!!) a ver se vou colgando fotiños estes dias.

Conclusion!: outro reto-desafío mais que acabamos con éxito, 170km de nada... si señor. Ahora a seguir disfrutando todos da bici... e sobretodo!... SALUDADE SIEMPRE! CORZOS!!! veña un abrazo!!!!

Oscarito! --