2ª proba transgalaica 2012: Sanxenxo

quetal amigos! aos nosos milleiros de seguidores decirvos que a semana pasada non houbo crónica porque estábamos acabando de poñer a punto que será a terceira edición da nosa marcha. Unha pasada. Pero imos co deste finde que tamén tivo tela. Comando mtb nas tetas, como sempre, comando carretera rodador, 125km con pájara (normal...) de algún... non lle daba chegado Bertamiráns jajaja. Jorge, Sergio, Juan, SusoBeis, CarlosT, e eu Oscarito fomos a Sanxenxo.

O día empezou... mal, porque ao meu mobil non lle senta ben o cambio de hora e non quixo soar... así que me despertei de puta casualidad ás 7:15... nin desaiunei. ás 7 habíamos quedado, así que a montar todo a toda hostia e que sea lo que diosqueira. Arrancamos a expedición ás 7:30 (ah, todos estos horarios van "pola nova"). Ás 8:30 tamos en Sanjenjo desmontando o petate. Xa apretaba o calor pero non o sol. O sitio para montar o chiringuito era unha pasada, todo moi ben acondicionado.

Moito pro, moita rígida de carbono, moita xente quentando... dios! si que hai xente competitiva aquí. Entre uns 300 pros, éramos 50 cicloturistas, que se entende que íbamos a pasar o dia, pero eu xa que taba alí no allo da cuestión iba a dar todo o que tiña de min. Jorge tamén a dar o mellor consciente de que lle vai mellor en distancias algo máis cortas. Juan como un perro que é, Suso siempre moi concentrao, Taboada de juvenil por alí aprendendo o oficio, e Sergio... bueno, Sergio de risas con el jajaja

O circuito: dúas voltas para facer un total de 56km aprox. Iba coas forzas xustas ese día, pero máis me flaquearon cando me enterei que ainda había que subir a un monte 5km para dar a salida. Alá me iban as balas todas... jajaja. Glucosport, M150, sobras da cesta de navidad de Suso, Redbull, aquarius, powerade... eso foi todo o que bebín antes e durante, menos mal que non fixeron analítica ó final... jajajaja. Pero dalgún xeito tiña que suplir a miña falta de Kms. 

Arrancamos! eu e Sergio salimos 2 mins despois do resto. Salgo con forzas e rápido pillo ó trio calabera: Suso-Juan-Carlos. Adiantoos nun sendeiro facendo uso de todo o que aprendín de Kiko. Juan que se pica, pero esto non é unha marcha así que eu sigo ó meu. Primeira volta, e notome moi mal de pernas, pero vou adiantando a xente. Carlos que me quixo aguanta a roda pero fíxenlle unha goma de manual, das que me enseñou o Joyero. (suputamadre)

Logo enteraríame que tras esta primeira volta Carlos por pinchazo, e Sergio por non pasar o corte de tempo (iba reservando) non poderían dar a segunda. Eu sigo dándolle, pero sin gasolina nas pernas. Sabedor sempre do que me quedaba, porque había pasado por ese sitio unha hora antes. Os 5kms de subida fixéronseme eternos. Piquei de juvenil, pouco líquido, desidrateime e calambres. O circuito unha auténtica pasada, precioso, pero castigaba moito todo o corpo e tamen me doía a espalda de non andar moito na mtb.

Cando máis abaixo me topaba de ánimos... aparece un perro sin bozal. Su nombre? Juan Villaverde le llamaban. Eu xa pensaba... mekawen... ainda vou a ter que ir máis jodido ainda. Pero no. Unhas veces un outra outro fomos tirando mutuamente. Eu estaba vacío e con ganas de vomitar, e os 25 grados non axudaban. Desagradable pero acabei mais ou menos contento, para a proxima entreno algo máis ou esto non se disfruta.

Resultados: http://www.magmasports.es/fotos/1332687431_JrnK.pdf

Despois de cruzar a meta, qué mellor que o primeiro baño na playa al estilo OEA? pois eso! e despois? comilona de man de Juan hasta as tantas...! e despois? de paseo por Sanxenxo, que o día ben o merecía e habíamonolo ganado todos. Todos sufrimos e todos o pasamos ben, a verdad e que está moi ben esto da "competición" porque sempre te forzas e sempre das un pouco máis do que tes, pero despóis é satisfactorio.

A seguir entrenando OEAS! vemonos no monte e nas tabernas!

Oscarito! --