III NOCTURNA OEA

"con sentidiño¡¡¡"

Hoxe non é día nin de gps, nin de gráficas nin de nada. Hoxe era o día da Nocturna¡¡. Toda a semana esperando este día e preparando cada un os seus inventos porque está claro que a maioría moito inventou para levar al luces jeje. Ás 21:30 era a hora de quedada. E alí estaban bastantes OEA´S e un invitado que a verdade non sei como se chama. (Perdoa).
A noite xa empezaba entre risas...e claro non podían ser outros que o dúo dinámico o que as armara...O tema foi o seguinte: ás 9 da noite quedáramos na casa para ultimar detalles. Oscarito con mais tempo montouse un bo tinglado. Luz de obra naranxa xiratoria na cabeza e neon na barra da bici...vaia pintas ajajja e ca batería da moto detrás. Eu para rematar o tema cun megáfono para tema sirena e tal....Pois nada, estábamos preparados e ala vamos directos cara Verde para coller toda a recta da carretera de Ortoño cara os taxis e de aí saír á praza das Tetas. No punto de inicio prendemos motores e alá imos, polo medio da carretera desde Angueira ca sirena a todo trapo e Oscarito ca luz prendida...todo iba perfecto ata que á altura dos taxis xa nos dan o alto os municipales....jajajaj. Nós flipando e o resto dos OEA´S partíndose o cu mentras a nos nos querían empapelar por ir armando escándalo ca sirena e tal....En fin non tiñan nada mellor que facer e era un novatillo con cara de flipao. O caso que tivemos que apagar o tinglado e ir para onde esta

ban os outros.
Despois desta anécdota e das fotos pertinentes (Alfonso xa as subirás) saímos dirección

ó Rubial. De camiño comentando a xogada e armando algo de escándalo ca sirena que para eso a trouxen jejeje. Unha vez no monte todo foron risas e "papa namericanos" jejeje. as luces tardaron en prenderse...a xente gardabas non fora ser o demo. O pekeno xa iba con problemas técnicos e tivo que abandonar nas primeiras de cambio, pero nada grave. Pronto recupera. O resto seguímos subindo dirección Rubial polos camiños de sempre e sen ningún altercado. A noite ía cerrándose pero as luces apagadas. A subida toda por asfalto. Que pestosa é maaaachoooo, su puta madre¡¡ A xente quentouse un pouco na cabeza pero pouco a pouco íamos chegando todos e ó ritmo da música coronamos o "noso" querido monte. A niebla facía acto de presencia e o vento tamén. Abrigámonos e para abaixo. Agora si que estaban as luces encendidas, era noite cerrada e a verdade e que é un subidon de adrenalina baixar pola parte de atrás do Rubial a 65 por hora sen ver case nada e os que viñan detrás menos ainda polo polvo...O presidente eso sí, sempre baixando ó límite e moi ben¡¡ jejeje.

Reagrupamento na primeira caseta e directos para o cacho de asfalto. Entre risas e case caídas chegamos e alí decidimos baixar polas trialeras uns cuantos. A verdade e que arriesgamos pero como molaaa¡¡¡. Agora ben o altercado da noite onde desta vez Alfonso provou os toxos nunha saída de pista bastante aparatosa pero sen consecuencias graves. Chapa e pintura con toxos clavados polo corpo jeje . O resto para abaixo sen mais. Uns polas trialeras e outros polo asfalto, sen arriesgar demasiado.

Xa en macedos decidimos ir pola general ata o Abelleira. Que chulo ver a ringleira das bicis toda cas luces...en plena noite cerrada...que gozada....

O punto espectaculo démolo ca chegada en bloque ó Abelleira onde nos esperaban os ansiados pinchos. O convidado marchou pero o resto quedámonos e uníronse Ángel e o Pekeno.

Aparcamos monturas e tocaba disfrutar dos saborosos chicharróns, xamón asado, tortilla, etc....Miña nai que rica¡¡¡ e tamén das xerras de tinto de verano que tantas risas nos fixeron botar....E todo gracias a Carlos que nos fixo de camarero. Moito lle gustou ver como bebíamos.




Resumindo: foi unha noite memorable por todo. Por andar de noite na bici, unha gran experiencia que hai que repetir mais a miudo, polas risas entre nós, polos chistes, e sobre todo polas duas horas que botamos no Abelleira, eso si que une carallo¡¡¡ ejjeje Sen mais darvolas gracias por ser todos así e espero que sigamos formando esta gran familia.

ós que non puideron vir como Fernando, Xulio, David, Martín, Os Tojo, Alberto, Juan e Antonio pois decirvos que se vos botou de menos pero xa brindamos por vos¡¡¡

Un saúdo.

(E COMENTADE ALGO POR FAVOR QUE SEMPRE GUSTA VER COMENTARIOS ÁS PERSOAS QUE ESCRIBEN AS CRÓNICAS VALEEEE???? JEJEJE E SABEMOS QUE O BLOG O LEDES¡¡¡¡)

P.D: carlitos.....ajjajajaja.....débesnos unha....non digo mais.......