FELIZ ANO 2011

O CLUB CICLISTA OS ESFOLA ARRÓS QUERE DESEXARVOS UNHA MOI BOA ENTRADA NESTE NOVO ANO.

FELIZ 2011 A TODOS E TODAS¡¡¡

Despedindo o 2010 nas Torres de Altamira

Uno ano máis, e como marca a historia desde tempos inmemorables, os OEA's reúnense o último domingo de cada ano para despedilo como se merece, recordar historias, tomarlle o turrón... pero non sei en que momento se nos foron as celebracións das mans...!!! ben, vaiamos ó principio...


Corrían as 9:30, -4º, Plaza das Tetiñas, e alí estábamos poucos, pero pronto completaríamos a formación de equipo. Sin prisa, hoxe era dia para o disfrute... Aparece Dabiz de respresentante de asuntos legales y prensa do Club traxeado... algun gorro de Papa Noel para facer xogo coa indumentaria, e... Petardazo de salida! (Suso, imos ir presos...) arrancaba un gran dia si señor...


Risas, historias, FRIO, reencontros, piques nas subidas... e imos subindo Rañalonga, e tras ataques de Pato, coronamos Altamira, moi cediño, sólo andaba por alí Isiña, grabando video (tan todos no Facebook, dignos de ver eh! gracias Isa!) e nada, así como quen non quere a cousa, contemplando o amanecer, imos sacando bebida, bebida tamén e algo de bebida (tamén había comida eh jajaj) Logo deso, montouse o que superaría de lexos a infraestructura desplegada polos juveniles o domingo anterior cos choricillos & churros: Unha bombona e unha pota de cocido... jajajaja (si que traballaron Isa e Suso si...)

Infraestrutura

O resto xa non sei nin por donde empezar... empezamos a roer, beber e a pintar o indio, puro botellón! Que si ahora mollamos a Pato, que si pato a devolve, que si Juan é o que mais atrapou (sempre taba no medio) que si refrescar ó personal con hielo... brindis, caídas, mais brindis, chistes, imitacións, máis petardos, clases de técnica de Xulio, visita de Martín e hijo, chocolatito de Ito... houbo de todo, demasiados detalles como para que me acorden, pero ante todos RISAS, moitas RISAS...

E claro... pasa o tempo, e as bebidas espirituosas subían... jajajaja, quero pensar que as 3 caídas que houbo, foron froito dos chupitos... jajajaja vaia risa! para empezar Jory, quixo aboiar demasiado unha trialera... e baixouna eh! pena que se equivocara de lado para baixar... o video e digno de ver!

Seguimos tirando para abaixo, xa era a 1, levabamos moito tempo de festa e había que ir á de Pepe King, desto que imos nunha baixadiña, inocente, Fer intenta un "manual" dos de Xulio e... non sei como carallo fixo, pero aterrizou de puta madre na herba fresquiña, asi que nada, solo ferido o orgullo... pero bueno, as risas que me botei tampouco tiveron precio... jajajaja

Pero sin duda, o que sería para min o momento mais cómico do ano... xunto co jesucristo de Kiko, sería a caída de Angel. Digno de mención aparte... Desto que estábamos Dabiz, Jory e eu (oscarito) practicando as transicións en mtb para os duatlóns... e Angel sumouse á festa... o de baixar da bici ben... pero o de subir... JAJAJAJAJAJAJ enganchoulle o culote no sillin, e non sei como carallo fixo, pero atrapou.... jajajajajajajaja xDDD que risa macho, cada vez que o recordo...


E ideas de Andrés, de facer o GP de Rañalonga... como fan as cabras, pero modalidad duatlón/LeMans... aparcando as bicis no arró e correndo a por elas, facer a baixada. Todos a baixamos cada un o seu ritmo e entre risas. Vaia dia si señor, solo se podía culminar con unhas tapiñas de xamon asadiño, e así foi. Despois desto, cada un foi indo para a casa, despois de despedir o ano como se merecía, e darlle a entrada a un 2011 cheo de retos: II Marcha, Duatlons, Soplaos, Marchas, Cronoescala, Criterium... etc etc.

Placando a Ito...

E bueno, a modo de opinión personal e creo que moitos a compartiredes, penso que cada vez que nos xuntamos, pasamolo moi ben e predomina o bo ambiente, e que este Club cada dia vai a máis gracias as iniciativas da xente. E que días como estos, son os que ó final se acaban recordando cando nos xuntamos todos, porque non todo é pedalear nos Esfola Arrós. E nada máis, temos que coller todos o ano con ganas, para empezar, podíamos poñer un dia pronto, e salindo ás 9, para facer a ruta completa, que é unha boa maneira de desoxidar, non creedes?

FELIZ ANO A TODOS!!!!!

PD: xa ta a roupa no American's, salúdame siempre!
PD2: falta fará o da roupa... algun chegou con ela chea de viño á casa... jajaja

Oscarito ---

NAVIDAD OEA ... la saga continúa

1,2,3 ...8,9...12..hasta 17 OEA´s nos juntamos el pasado domingo para celebrar nuestra Navidad, con el parte metereológico dado por Mr. Pato sobre nuestras conciencias arrancamos hacia el Rubial, "en un par de horas cae agua" predijo nuestro Pemán particular, así que había que subir rápido para comer todos los ágapes navideños y luego bajar a la de Abelleira a disfrutar de la IV parte de la saga OEA en dvd ... ni 2 kms pedaleamos, parada en la gasolinera a reparar un pinchazo en la rueda trasera de Alfonso, hacernos unas fotos de grupo a todo GAS y seguir pedaleando, subida toda por asfalto, era día de fiesta, y de no mancharse mucho así que pronto llegamos a la cumbre, viento frío y unos instantes de debate para decidir donde se ponía la mesa ... mientras los juveniles, dentro de la caseta, con hornillo en mano nos preparaban unos deliciosos churros y unos bollos preñados de choricitos calientes ... nenos como sois!!! A CABEZA NON PARA!!! ...

... puesta la mesa nos damos cuenta que comida hay para un regimiento pero la bebida es escasa, apenas 3 botellas de champagne para regar chorizos, queso, turrones, mazapanes, polvorones ... parece que todos fuimos al peso y nadie queria cargar botellas jaja ... pero llegar llegó y cuando llegaron los chefs Jory y Oscarito con sus recetas (que tiemble Argiñano) la cosa aún fue mejor ... lo malo era la niebla que nos iba envolviendo y calando hasta los huesos, así que brindis y recoger para bajar todos juntos por la nueva trialera, recorrido estrella de la II marcha OEA, demasiado para mi gusto y técnica, pero como tiene que haber de todo y para todos, seguro que los más osados y habilidosos la disfrutarán, para el resto siempre hay esas bien queridas alternativas ...

... ya en la de Abelleira para ver el dvd, se nos une Kiko que venía de currar, y nos disponemos a darle al play, no se si fue el "tinto de xarra", las filloas, el lacón o el chorizo que nos puso Manolito pero la imagen no arrancaba, esa marca Jamo no es muy de fiar, no soportaba la calidad de tan grande obra maestra ... así que lo cambiamos por un Sony de toda la vida, esta claro que no es lo mismo un taiwanés que un japonés ... y ahora sí, ya, por fin todos centramos nuestra atención en " OEA´s IV, a lenda continúa" ... gran trabajo hecho por los juves, lo pasamos bien recordando anécdotas de este casi finalizado 2010 y nos reímos mucho, no, muchísimo con los juegos de imágenes y sonido de esta pareja de jovenes directores ... Nucha & Mucha for ever !!! ... SALUDAME SIEMPRE !!! ...

.. en retirada algunos OEA´s, otros nos quedamos a comer, que hambre no había pero con la comida en la mesa todo era rillar y rillar ... vino de calidad, tortilla, empanada, raxo ... para seguir comentando anécdotas y preparando retos de cara al nuevo año, y como en la canción nos fueron pasando las horas y con los cafés y los chupitos volvimos a ver el dvd, que está genial, emotivo y divertido a partes iguales ... era cuestión de venderlo para sacar unos euros jeje ...

... y así a eso de las 18:00 h , o un poco más, cada uno tiró para su casa ... contentos por dentro, contentos por fuera ...

muchas risas y mucha música

dabiz

NADAL OEA 2010

NADAL OEA 2010 - DOMINGO 19

¡¡RUBIAL¡¡

Como xa sabedes, este domingo toca celebrar o Nadal cos OEA'S no Rubial. Subiremos ó "noso" monte cargadiños de material gastronómico de todo tipo para botar unhas risas. Logo baixaremos para a de Manolito e proxectarase o video deste ano POR FIN¡¡ "OEA'S IV - a lenda continúa".

ESPERAMOS UNHA GRAN AFLUENCIA COMO TÓDOLOS ANOS......VALE????

Bembibre-St Comba-A Pereira

Eran as 9:30 e tabamos xa polas tetas Pato, Andrés, Carlos, Angel, Juan, Ito, un amigo que nos acompañou (non me acordo do nome... perdón) e Oscarito que escribe. Tamen taba por alí o comando monte, que iba a investigar camiños para a marcha.


Arranca a división de monte ás 10 menos cuarto, e arranca a division de carretera rumbo Portomouro. Eu mais Andrés quedamos configurando os gps's e o pelotón xa nos quita 5 min... traballo nos costou neutralizalo, iban como tiros! Pero antes de Portomouro xa caeron de maduros. A todo esto... Andrés saliu sin botellín... quen con rapaces se deita...

Seguimos mallando Km's por unhas pistas novedosas para min e moi tranquilas, contando historias, ritmo bo sin parar e sempre picando cara arriba o asunto, ata chegar a un llaniño no que xa empezaron os ataques... pero sin chegar a máis.

Salimos á general, e seguimos mallando... ata que nos dispoñemos a coller unha rotonda que queda dirección Bembibre, para encarar unha subida ata uns eólicos (non sei que pico é). Aquí abandónanos Carlitos, que tiña que tar cedo na casa. 2kms de subida sobre un 7-8 % calcúlolle a ollo, e coronamos, sacamos foto de rigor e para abaixo para St Comba, que enfriamos. Impoño ritmo demoledor de baixada-llaneo, solo os máis fuertes e atentos sobreviven... (jajajaja como me gusta contar as cousas á miña maneira!!) Atopo un botellín... pois hala, había unha vacante nos portabidóns e xa quedo eu con el... Un par de sprints e xa tamos en St Comba... taba como a recordaba facía unhas horas o sabado pola noite... jejejeje.

Fomos a un hotelillo a tomarlle o tentenpié... e claro, empezaron a sacar material da cociña... ufff no demos acabado! vaia forma de repoñer forzas!! e iban facer falta eh! que a mais de algún xa nos costou volver para casa...

Arrancamos entre dudas dirección Pereira, dudas polo vento, que ó final solo foi ameaza... Mentras clases prácticas aceleradas para o noso amigo invitado impartidas por Angel Porto, que si ahora quita plato, ahora de pé, ahora asi... jejeje sempre axundando este Angel. Ah! Pato tamen se foi dirección Noia na rotonda, esperemos que chegase ben!

De volta bueno, todos aguantamos ben o tipo a verdad, os repeitos non os recordaba tan cabróns... pero fixémolo. Uns mellor que outros, xa se sabe como son estas cousas, a inactividad é o que ten. Pero o dia acompañou en todo momento, facía fresquiño pero non frío, e para darlle algo de vida ás pernas de vez en cuando ven ben unha tirada así en estrada, xa que algúns é o dia que teñen para salir e sempre lles apetece exprimirse un poquito. Chegamos a Bertamiráns os que quedábamos. E bueno, eso é todo amigos, boa mañan si señor.


Datos anecdóticos:

Km's: 85.6
Desnivel acumulado: 1103 metros
Velocidad máxima: 67 km/h
Media: 24km/h

Oye un abrazo!

Oscarito --

BUSCANDO CAMIÑOS RUTA OEA 2011 (IV parte)

(............)

Vaia mañán...si señor. Das que che deixan cun gran sabor de boca....increible é pouco. Saímos en montaña tan so 3 OEA´S e dous novos amigos en busca de camiños...O resto son uns señoritos e claro non fora ser que se pincharan cos toxos...que traballen os carneiros verda??? jejeje CABRÓNS.....que non vos escoitemos protestar eh.....co que traballamos hoxeee dios.....(ESPERO QUE O PASARADES BEN VOS¡¡)

A mañén comezaba cun pequeno cambio de itinerario para probar unha nova saída da marcha e bueno....non disgustou para nada. E moi agradable sobre todo para comezar a quentar para o que ven a continuación....José equipado ata os dentes co seu arsenal de siempre e os nosos amigos David e Sergio dicindo...¿pero que carallo tramarán...) Non sabían o que lles esperaba...jojojo

Subida tranquila hacía o empezo das novas trialeras co descubrimiento dun camiño que vai quedar chulisimo cando se traballe un pouco (Suso vai quentando a moto jeje) Que chulada. Eso sí quitamos mais polas hoxe que nunca....joooooder que incordio ainda que bueno quedou todo un pouco mais transitable...e O machte traballou para facilitar o paso de todos nos.

Pouco a pouco as caras que iba poñendo Sergio eran un puto cuadro....sobre todo vendonos subir ca bici ó lobo por esos sendeiros imposible que algunha vez encontramos jejje Ainda que eso sí unhas vistazas.....acojonantes. Foi nese momento no que nunha pekena escapada metin a roda de adiante onde non me chaman e pimba...pinchacarneiro....ca consiguiente torcedura de patilla de cambio, ainda que bueno non problem. Continuamos e como xa case estabamos arriba dicxemos...Trialera?? VAMOS¡¡¡ e hai que decir que está mais fácil que o pasado domingo....Vai quedar chulisima...A David encantoulle e a Sergio......bueno....Sólo pediu que lle reservaramos unha ambulancia para él. jejejje

Xa chegando abaixo pensamos en ir á trialera maldita e teño que decir que me encantou ainda que ten traballo alí....Pero vai facer as delicias de moit@s seguro e ten alternativa que é o importante tamén, estamos a todo macho xDDD. Alí vimos de novo a José en acción dándolo todo contra un eucalipto jejje (VIDEO EN FACEBOOK) e bueno pouco mais....Cada un para casa e ca sensación de que a ruta é unha pasada de momento....e vai a ser moi bonita....Ahora rematala e pista. GRACIAS POR ESTAR AHÍ¡¡

E Sergio.....David....esperamos que o pasarades ben....e xa sabedes que podedes volver cando queirades. Andando ou en bicicleta pasamos a mañán cunhas risas jeje

Un saúdo a tod@s

...jorge...

EQUIPACIÓN 2011

ATENCIÓN SOCIOS

O lunes farase o ingreso dos cartos da roupa asique POR FAVOR, todo aquel que encargou a roupa deberá pagala no Americans ó longo deste fin de semana. O pedido xa está feito.

Para calquer aclaración falade con Carlos.

P.D: necesito unha fotocopio do DNI de tódolos membros do club así como a foto carnet para facer os carnets de socio OEA. Xa vos ides vendo.

MOITAS GRACIAS.

Carné de socio OEA 2011

Hola rapazada, como se aprobou en xunta ordinaria de Outubro, vaise facer un carné de Esfolaarró para todos os socios. Sei que quedara encargado Jorge, pero bueno, ten choio e eu ahora teño algo de tempo e botolle unha man. Xa que me poño quería facer algo medianamente chulo e decente, entón, non sei se vos parece boa idea poñerlle unha fotiño carné de cada un. Vos diredes.

Se alguén quere ir mandando fotos, que as vaia mandando o mail do club ( osesfolaarros@gmail.com ) ou que a deixe no Americans se xa a ten en papel ou si así lle apetece porque lle é mais cómodo. Xa teño algun que outro diseño, vai quedar chulo.

Veña unha aperta! ah, e se queredes darma xa personalmente ou calquer historia ou idea, ou conocedes a alguén que poda imprimir en formato carné facendonos precio, chamademe (Oscarito)

EN BUSCA DOS CAMIÑOS...

Pois neso andamos estos meses cando saímos os domingos ó monte. Andamos a buscar aqueles camiños, sendeiros, trialeras que fagan as delicias de todos os asistentes á proxima marcha OEA 2011.

O obxetivo era encontrar algunha trialera polo Rubial e bueno....pódese decir que a atopamos con MR José ó frente co seu equipo de expedición detrás e enriba. Espinillera, machete....bueno un espectaculo jejejej pero da moito resultado.

Ahí o temos en pleno proceso.

A mañán do domingo antes da cena dou para bastante e descubrimos unha posible trialera que deberíamos probar hoxe xa que a casa encantada botou contra nos toda a súa furia e mandounos un par de raios que nos deixaron temblando....xD O caso, hoxe día festivo aló vamos en dirección Rubial para probar a nova trialera e bueno, decir que está moi chula digan o que digan jeje É algo complicadilla pero nada, Kiko e Pato baixarona a ver se pasa o test con Dabiz e Alberto se algún día se dignan a vir....ejem.....

Se conseguimos facer un descenso como o que temos en mente seguro que fai as delicias de todos polo bonito e emocionante que vai ser. Logo da primeira trialera intentamos seguir en busca de novos camiños ainda que bueno.....non tivemos moito éxito ainda que intentar intentámolo dando voltas e mais voltas. Algunha que outra rotura houbo de patilla. O caso e que a ruta vai collendo forma e NON DEFRAUDARÁ a ninguén eso esperamos. Ide entrenando amigos e amigas do mtb porque os montes de Brión están esperando por tod@s e non son planos precisamente xDD

Sen mais despedirme e esperando xa polo seguinte día para sair. E a ver se pronto podemos contar cun trazado mais ou menos definitivo que sea de agrado de todolos membros do Club e quedar contentos. Un abrazo OEA´S¡¡¡

...jorge...

CENA DE NADAL OEA

Hola amig@s, como sabedes, e é tradición nestas fechas, os Oea's facemos a tradicional Cea de Nadal, e esperamos vervos a todos alí. Será, o Domingo día 5 (o 6 é festivo) no San Clodio sobre as 10:15 para estar por alí.

Menú:

Langostinos
Churrasco, criollos
Patacas, ensalada, etc
Chuleta ou entrecot
Postre a elegir
Chupitos

Bebidas: todo o que se queira, cerveza, viños (viños bos eh! non se foi ó cativo...), etc...

Por suposto, todo será a rodar, podese comer carne ata rebentar, e beber tamen ata que se queira, sin privarnos de nada.

Precio: 30€

Porfavor, non vos vou pedir que adiantedes a pasta, que xa todos somos maiorciños pa decir que se imos imos, asi que sólo apuntadevos nos comentarios. Pa calquer cousa chamademe (Oscarito) e xa nos imos vendo...


Nota: como tamen é tradicional, tase facendo o video con todas as cousas e historias do ano, pero o encargado é Jory e tamos a ver si lle da tempo (...), a idea era facer a proyeccion un dia independiente e con tempo no seu garaxe, pero para ese dia non sabemos se vai ser posible. De todos xeitos non vos preocupedes, que antes de fin de ano, algo haberá!

Un saludo OEAS!!!

A cabeza non paaaaraaa!

Vaia domingo... frío frío e máis frío, sin chuvia, que era de agradecer, pero co monte mollao, típico destas fechas. Pero alí estábamos nas tetiñas ás 9:30 José, Fernando, Kiko, Andrés, Xulio e Oscarito que escribe. Despois de poñernos un pouco ó dia, e de abrigarnos ben, xa que o termómetro rondaba entre -1 e 0 grados, arrancamos, destino primeira parte da ruta hasta Pedre.

Non vou a decir nada, porque de momento queremos dictaminar secreto de sumario de por donde imos, pero os camiños... dan de si.. carallo si dan! as costas sobre todo. Nada, rodamos, vimos a obra de arte das cabras... que malladiño quedou o monte, así da gusto! disfrutamos das vistas entre a nevoa, e sube sube xa tamos en Macedos. Atacamos o Rubial por donde nós sabemos, e coronamos tamen donde nós sabemos. Paradita tecnica para avituallarse e oteamos o horizonte para intentar darlle unha volta de rosca ó asunto.

E baixamos para o outro lado, collendo un desvio secreto que eu non conocía, e encaramos a trialera super-técnica que tamos facendo. E eso xa... é fariña doutra saqueta. Iremos por partes. 100 metros antes de chegar á entrada da trialera, vai andrés e cae para o lado que ten mais barranco o asunto. Nada, deitouse un pouco, algo tocao do tobillo, pero foron mais risas que susto. E claro, unha vez chegados ó proyecto de trialera, Xulio viu aquelo... e como di el, "tiroulle" e xa viu fallos e movilizou a toda a cuadrilla para remover monte e poñela chula. E vaia si quedou chula... José deleitounos con outro invento del, as espinilleras para toxo, version 1.0 feitas por el, e a prueba de todo... jajaja


Dalle "o pro" unhas pasadas, e animanos ó resto a baixar. Vou eu primeiro porque a cabeza non para. e claro, parei, pero cain da bici... vaia hostia, collin por donde non era e xa se sabe... xDD pero nada, cain blandiño e "solo" deixei blanca unha pedra da trialera ca pintura da bike... ó final acabeina baixando e todo. Pero esto é unha anecdotilla comparado co que nos iba a mostrar Kiko ás 12:32 do 28/11/2010 nalgún monte de cuyo nombre no quiero acordarme...

Kiko: Esperade, que eu tamen lle tiro á zona esa
Xulio: Claro joder, si non ten nada, eu colloa pola pedra e salto, pero vos pasade polo lado e xa ta!
Oscarito & Cia: uiiii mira que eso aboia moito eh... ten cuidao!
K: a cabeza non para ahi vou!
X: pero non mires pa pedra eh! que ainda vas ir pa ela!
K: non oh, xa eu baixo, que sei por donde é

...............

E xa imaginades o final da historia... tanto mirar para a pedra, que acabou collendo un pedrolo descomunal pola parte mais alta, pero non solo eso, senon que cando viu que iba inexpujnablemente cara el, deuselle por desenganchar os automáticos e facer un invertido, e baixar toda esa altura ca roda de adiante e absorver todo o impacto ca zona prostática. A nosa cara era un poema, a del? un cuadro... pero aterrizou mais ou menos ben, ahora "solo" queda frenar. Fai ó mítico jesucristo, solta as mans do manillar e abreas en modo "abrazo del oso" e encarámase a un feixe de eucaliptos cativos que habia por ahi, e quedou encaramao, perdendose entre o monte... Non sei como describilo, pero ta de cheo nos 10 momentos que mais me rin na miña vida... jajajaja todos tabamos polo chan escarallandonos (eso si, sabíamos que non fora moito porque fora a pouca velocidad).

E nada, despois de ver o burato de 3x3 metros que abriu, volveu a intentalo cun par de webos e baixouna ben, é todo un campeón si señor. Fer tamén se animou mentres Andres mais José tomabano con calma e buscaban trazados menos bravos. Remítome ás palabras de Andres: "quero ver eu a algun OEA baixando por aqui..." jajajaja

Seguimos de trialeras, e mais trialeras, tirandolle a todas e chegamos a camiño coñecido. Despois xa seguimos tirando para casa que era tarde, e meténdonos por unha baixada nova para min, na conocía, e iba Andres diante, Fer segundo e eu detrás de Fer sin margen de maniobra... O caso foi que taba no medio un toxazo do país a altura da cara, e Andres esquívao, Fer dalle pa diante... e como se de un muelle se tratase, veu cara min a toda hostia, deume na cara, cerrei os ollos e hasta aquí puedo leer.

Sen vista, revirouseme o manillar nunha pedra ou algo asi, saltei porriba da bici (todo esto a 25-30 por hora) e fun arrastro uns 5 metros, dando con todo o lateral polo chan, pedras, etc. Quedei jodido alí no chan tocandome a ver que me doía. Case me pasa Kiko por encima. pero axudarnome a incorporarme todos os amigos e xa fixen parte: Rodilla, cadera, e cara como un colador sangrando polo toxo bravo, pero a cara solo é chapa. Ahora mismo e despois de poñerlle hielo, doeme bastante a cadera e a rodilla, a ver se vou ó medio mañan si me empeora. Pero cunha sonrisa na cara eh! jajajaja tp tou tan mal!

Parada para lavar as bikes na gasolinerae e tiramos xuntos para casa. A ruta vai collendo forma, as trialeras, o contorno global, todo... eso si, ultimamente apañamos algunha en cada salida, como se nota que o inverno saca o mellor e o peor do monte... jajajaj

Enga, un abrazo OEAS! A cabeza nooonnn paaaaaraaa! e pronto saberedes máis do tema da ceniña do domingo, que xa está ahi!

Oscarito ---

PREPARACIÓN RUTA OEA 2011

"....fumeo como unha pota de caldo fervendo maaachoooo"

Pois o percorrido do ano que ven comeza a coller forma.....e vaia forma....Eran as 9 da mañá e caeu unha chuvieira que fixo que alguns quedaran na casa e outros tiñan a chuvieira eles. Xuntámonos 7 valentes e arrancamos cun rumbo mais ou menos fijo para buscar camiños da nosa próxima marcha.

A mañá pintaba ben e a verdá e que non choveu moito e estivo cojonuda para a btt. Subimos ata macedos case e logo xa empezou o bonito do día. José como no en estado puro ejejje facendonos sudar pero andando.

Os camiños que vimos e fixemos moi chulos. Meteusenos nos cornos unha trialera e alá fomos....no día de mañá pode quedar moi bonita....pero hai que retocala e seguir para abaixo. Rememoramos a baixada do ano pasado con algunha variante pero que gozada¡¡ facía tempo que non disfrutabamos tanto enriba da bici. Andrés atrapou ajajaja pero sen consecuencias ainda que case chamamos despois á ambulancia que lle saleu un bulto na rodilla xD.

Logo atrapou tamén Juan por un problema ca comunicación pero bueno aproveitou para lavarse e todo sen consecuencia....jejeje a caída na auga e suave e refrescante.

De camiño xa á subida fuerte do día fixemos a parada para comer e logo a subida. SUBIDAZA¡¡¡ que a xente entrene, solo decimos eso. É preciosa pero tamen é dura para que nos vamos a engañar jejje. Pero ahí está lo bonitooo. Xa nos imos vendo.

Unha vez arriba algúns con prisa arrancaron xa directos, outros baixamos o Rubial a tope e disfrutando o xusto. Resumindo....Moi boa mañán, adiantamos choio, vimos camiños moi bonitos e pasámolo de medo. Ahora a seguir por outro tramiño e xa vai collendo forma a cousa.

PD: Kiko...Andrés jodeute desta vez eh.....ajajjaja e ángel non quedou tirado coma o escombroooo pero fumeaba coma unha pota de caldo fervendoo ajajajajjaja

Un saúdo¡¡¡¡¡ e mirade en noticias club¡¡¡¡ os prazos rematan¡. E durante a semana mirade os correos que posiblemente vos chegue algo.

Ahora si. Un saúdo.

...jorge...

ATENCIÓN SOCIOS

Informamos que dende hoxe e ata o día 1 de decembro de 2010 estará na sede social do club a lista da roupa para que todo aquel que desexe pedir algunha prenda oficial OEA o poida facer.

O día 1 de decembro recollerase a lista para enviarlla ó fabricante. O tema dos cartos xa vos diremos como se fai.

RECORDADE QUE O 1 DE DECEMBRO DE 2010 TAMÉN REMATA O PRAZO PARA PAGAR A CUOTA DE SOCIO OEA, A LICENCIA FEDERATIVA E A APORTACIÓN VOLUNTARIA PARA A LOTERÍA DE NADAL. (+ info no apartado noticias club)

POR FAVOR CUMPLIDE OS PRAZOS PARA PODER TER AS COUSAS TODAS LISTAS PARA XANEIRO, QUE TODO LEVA O SEU TEMPO E TODOS DEBEMOS COLABORAR.

MOITAS GRACIAS.

CLUB CICLISTA OS ESFOLA ARRÓS.

*calquer dúbida ou suxestión osesfolaarros@gmail.com

Ás veces sería mellor quedar durmindo na cama...

...porque o que lle pasou ó artista en cuestión, xa non ten nombre! jajajaja. A mañan presentábase normal, non chovía pero amenazaba, e eu (oscarito) tiña o reló atrasao e xa cheguei tarde, pero non foi dificil dar cos Oeas, levaban ritmo fuertísimo... jajaja. Xa tabamos no tremo Angel, Juan, Kiko, Andres, Pato, José, Fernando, Suso, un chaval novo que non me presentaron debido ó meu retraso, e Oscarito que escribe. Desto que me dou conta que me falta a moza (jory)... chamoa, que se quedou durmido... vamos, sempre liándoas!

Perfil da Ruta do domingo... (vaia desnivel!!)

Que si por un lado, que si por outro, que si hoxe temos que investigar a marcha pola parte de Macedos e todo aquelo... o final demos un pequeno rodeo para chegar ó bar taxi, e tomarlle o primeiro cafecito do dia, esperando por Jorge. Alá chega, e arrancamos todo bordeando a autovía da man de J.Furelos, e claro... pasa o que pasa, intentamos abrir camiños, rascamos un pouco as pernas, e decidimos seguir bordeando para poñer dirección Pedre. E chegou o maior remonte do día... bici ó lombo, e a trepar 100m pola parede aquela... pero qué risas!

Seguimos e claro, alí na entrada de pedre, que ten que pasa? que a autovía move moitos marcos, e por donde entrábamos taba medio cerrao... pero había un hueco por una especie de valo... vamos, que son medio metro de pedras do país para uns Oeas? pois vamos pasando un a un... primeiro bici despois animal, pasa Kiko e jory faille a broma de... "ai que te caes!" Pero pasou el... resbalou un pé... e canillazo que te criou!!! primeiro quixose facer o valentías, pero levantou o mallot... e vaia pelota de tenis tiña! Para a Casiña a poñerlle xeo e esperar a ambulancia! Conforme esperábamos... xa a cousa parecía mais controlada... e montarono na ambulancia (video para navidades... xD) e polo que sei a dia de hoxe ta ben, ainda non lle baixou o bulto pero non rompeu nada, foi unha hemorragia interna por romper algunha vena do golpe, pero doelle. E caeu o segundo cafecito do dia... e tocaba arrancar! qué pereza! hoxe o juvenil ta dando mais traballo que dios! xD uii... din Juan mais Andrés... que é ese sonido??? "diske hai campeonato gallego de enduro no rubial..." bueno pois haberá que ir a ver que tan facendo por alí! (non sabes? como os vellos cando lle pasa algo cerca das leiras que van alí a ver que se move jajaja)

Vimos algunha pasada a altura do primeiro desvío hacia a caseta indo polo asfalto, como sachan as cabronas! e tan facendo algun que outro camiño, haberá que ir botar un ollo... O caso, levabamos 10 min parados ali animando ó personal (algun de tanto que se quentaba ó vernos, xa quería atallar o monte...) e a rodilla de Pato empezou a pitar! (Prediction: Rain in 10 minits...) Bueno... pato! vai o carallo oh! que vai chover! bueeeeno.... E qué decir, eran 10 min despois, cando rompeu a chover... que meteu medo!!! qué sabio é! xDD

Retirada hacia Macedos... "e angel???" merda! perdeuse! nunca pode tar quieto! espero que chegaras ben, porque te chamamos e esperamos por ti un bo cacho ali despois pero nada, chovia moito e retirámonos, temos que poñerche un GPS!!! xD e despois qué decir... TOP SECRET: fixemos unha parte da marcha por un cacho de monte, e unha baixada chuliiiiiiiiiisiiiiima, qué gozada! piques entre todos (jodinte, andrés!) e despois volta para casa desde os Anxeles pasando pola gasolinera pa darlle un aclarado, que falta facía.

O final ainda se salvou o dia, que parecía perdido... e é que cada vez somos menos! temos a enfermería a tope! jajaja bueno, a ver se nos imos recuperando e volvendo con mais forza que nunca... si se me escapou algun detalle curioso avisademe! (e saludademe siempre). Un abrazo Oeas!

-- Oscarito

ANTENAS

buenas .so q podo comentar do domingo ,e q saimos ,jose(guia) q ben o pasou ,fer ,pato ,dabiz ,ito , cinco q non lembro o nome mais eu (kiko) saida :da praza entorno as 9:40,camiño da picaraña polo rio sen antes dar un rodeo ,sa se sabe jose.unha vez na picaraña tocaba subir facendo unha parada pa qpato cambiase a camara q se tiña liquido q si non sa se sabe cousas de pato ,unha vez continuamos cara acumbre primeiros escarceos pero sa se sabe o monte pon a cada un no seu sitio arriba merenda e cotinuamos baisamos cara lampai sen novedades camiño da casa en osebe eu aparteime do grupo para ir polo camiño portugues hacia omilladoiro ,deixando o resto camiño de bertamirans ,eu chegui sen novedad espero q os demais tamn .:

PD :se alguen o quere poñer na paxi na ,o agradeceria pois ,eu non sei qse lle vai facer u. un saudo atod@s

KIKO.

33ª PEDESTRE DE SANTIAGO, reto conseguido

Outro ano máis, outra vez que tocaba cumplir cos patrocinadores, e correr unha clásica a pé. E que mellor oportunidad que a Pedestre de Santiago... uns máis adestrados, outros menos, pero todos a rematamos dignamente. Unha semana antes tamen foi a de Ames, a que acudiron Alberto, Kiko, Martín e Oscarito, así que parece que Os Esfola-runners están pegando máis forte que nunca...

Quedaramos no Alba para o desayunito pertinente ás 8:30-8:45, e alí fomos chegando todos, uns máis perjudicados pola noite que outros, Dabiz e Oscarito tiveran que ir a cumplir con outro tipo de patrocinios a noite anterior a Ordes e casi non lles deu tempo nin a vestirse para ir correr. E unha vez comidos, arrancamos a cuadrilla OEA: Andrés, Carlos, Angel, Isa, Fernando, Ito, Kiko, Dabiz, Alberto, Martín e Oscarito que escribe.

Aparcamiento no Campus sur, por donde pasaría o trazado, non fora ser e tiveramos que retirarnos algúns... jejeje MENOS CUARTO! dios, que non chegamos! vamos correndo, bueno, trotando... ata Xoan-23, e alí nos topamos con Suso, que chegou in-extremis, e Carlos, que chegou xa co pistoletazo. Foto de rigor, risas e arrancamos (arrancamos... por decir algo, tardamos 5 minutos en pasar polo arco, xa se sabe, os OEAS tardamos en quentar os aceites).


E nada, imos correndo, o ambiente moi chulo pese a chuvia e pese a ir na cola do pelotón, que fomos cerrando varios minutos, pero cos ánimos da xente fomos animandonos pouco a pouco e cando nos quixemos dar conta xa tabamos llaneando e chegando a fontiñas. Que si mira para esa, que si ahora te mojo, jiji-jaja foron caendo os KM's, e xa tabamos subindo Rosalía de Castro para encarar o Campus, máis subida, baixada, e Galeras... vaia costaza! subimos, baixamos, Auditorio... e Vite... jeje, alguns picamonos pa darlle algo de vidilla á subida, e para acelerar o corazón, pero todos a subimos sin parar, xa arriba fomos reagrupandonos un pouco para encarar o final da carreira xuntos.

Ah! que se me olvidaba! No campus estaban os Esfolas Pato e Suso-G, cubrindo a noticia e animando, moitas gracias por vir a vernos, sempre axuda! xa mostraredes ese material para ilustrar a noticia!

Foi o mellor, todos armando jaleo, risas dos que animaban, moitisima xente polas calles, unha experiencia chula dificil de sentir no ciclismo por desgracia... e claro, entramos na meta xuntos, tempo de... 1 hora e 12 min, pero hai que lle descontar o que tardamos en arrancar e as paradas técnicas, que foron moitas jajajaja. Pero o tempo é o de menos, o bonito foi vivir este dia diferente. Cruzamos meta, bebemos, recollemos medallas, máis fotos, intercambiamos opinións e quedamos en ir para o NewYork a seguir comentando, que tabamos mollados coma pitiños. Seguimos alí de carallada e demos por concluída a mañan cas suas pertinentes tapitas! como no!

Temos que repetir para o ano, sin duda! Pato, ou quen tivera camara, a ver si podedes subir a algun lado as fotos ou pasalas, que Isa e Suso pasaronme un pen pero solo ten videos e para subir a este servidor é un cristo.

Un abrazo Oea's! (saludame siempre!)

--- Oscarito

33ª PEDESTRE SANTIAGO

Con motivo de la asistencia por parte de muchos OEA´S a la pedestre de Santiago de este año comunicamos que los dorsales y camisetas ya están en nuestro poder.

La salida de la Pedestre es de Juan XXIII a las 10.00 con lo cual proponemos salir de la plaza das Tetas a las 9.00 todos los que vayamos y distribuirnos en los coches. Así ya aprovechamos para entregar los dorsales y el material que sea.

Recordad que este sabado de madrugada se cambia la hora, a las 3 de la mañana serán las 2. OJITO que ya hubo alguna victima otros años jajajaj

Pues eso. Mentalización¡¡¡ Alá vamos Os Esfola Arrós Runners xDDD

VI MARCHA - MARATON CAMBRE 2010

BUSCANDO CAMIÑOS RUTA OEA 2011

"Buscando, buscando..."

O día comezaba frío na praza das Tetas pero alí estabamos os e as OEA´S preparados para buscar algúns camiños para a marcha OEA 2011. Despedimos a Ito que marchaba en carretera e nos collemos rumbo Pedregal para tirar por Brión momento no que nos alcanzaba Fernando.

A idea era clara e xa dende agora vos adiantamos que este ano o G.P. de Rañalonga estará presente na marcha. José era o noso Sherpa e unha vez lle dixemos a onde queríamos ir ala fomos, directos. Algúns camiños xa os conociamos pero outros non e hai que decir que estaban moi chulos, e como principio da ruta perfectos, pero bueno ainda queda moito.

Cómo non, hoxe que empezaba a tempada de caza...., xa nos atopamos con uns que nos dixeron:

-uuuyyyyy por aquí tedes perigo ehhh..... (é o que nos queda....)

Logo continuamos e xa estabamos en Pedre. (Aquí abandonounos Andrés que iba probar o ferrari do seu fillo...) Dende alí xa levábamos un bo sabor de boca pero claro...despois de ver as pedras que están no Rubial dixemos...e porqué non subimos ata alí para buscar algún camiño...?? e nada ala fomos. Aproveitamos para tomar algún piscolabis e xa directamente baixamos de novo cara Macedos e enganchar cos camiños da autovía que están realmen

te chulos e onde a nosa OEA Isiña...tivo un pequeno contratempo pero que se quedou en nada. Continuamos e xa tiramos directamente para a de Pepe King a ver se había algo de xamón...jeje e como sempre, non defraudou.

Descansados e refrixerados, arrancamos para casiña non sen antes pasar algúns OEA´S pola praza de Chavían a ver o Ferrari que trae toliñas ás nenas jejeje. Vaia piloto está feito este Andrés JR (todo genética ajaja). Alí o deixamos e nos tamén marchamos para casa cun bo sabor de boca e cos deberes ben feitos. Seguiremos buscando. Este ano a marcha intentaremos que non deixe indiferente a ninguén...e bueno...eso é todo. 1 saúdo a tod@s.

...jorge...

II EXTREM OEA

Con algo de retraso vai esta crónica... así que bueno, intentarei contar como nos foi os OEA's nunha nova argallada... desta vez tocaba facer a Extrem OEA, os 9 picos, o desafío era grande...

Como habíamos acordado, alí tabamos nas tetas, ás 7:30, mais ou menos puntuales casi todos, e tomandolle o chocolatito que trouxo Ito e as galletitas que trouxeron Jory e algun máis. Despois de risas e unha vez aberto algo o día tiramos para o primeiro pico (Altamira) os seguintes valientes (perdón si me olvido de alguen eh!): Oscar presi, Alfono, Ito, Carlos, Andres (que se uniría mais tarde no Rubial), Jorge, Kiko, Suso, Pato, Fernando, José, Ángel, Suso (hay que buscarche un nome, pero mellor pono ti, eu non apurei a pensar un e cando me din conta cascáronme "Oscarito"...) e Oscarito que escribe. Mención especial para Xulio, que se presentou alí para o desayuno e despedirnos, pois taba lesionado, esperamos verte pronto socio! E moita mais mención para Isa, que nos veu a cargar cos bártulos, e nos foi a levar a comida, e tivo ahi para o que fixera falta durante todo o percorrido... Moitas gracias! E os que faltaban... dou fé de que era por causa mayor, o dia era bo e o bo ambiente animou a todo o mundo que pudo... para os que non puderon, tranquilos que para o ano tocará outra!

Coronamos Altamira sen mayor percance... bueno, algun estomacal que me amargou todo o dia e non disfrutei como me gustaría... Pero cando nos quixemos dar conta, xa tabamos subindo o Rubial... bien bien, imos sin presion, a pasar o dia en familia e con moitas risas. Coronamos Rubial... boa hora... toca descenso... qué gozada! había tempo que non se facía esa vertiente e fixo as delicias de todos... e veña, encamiñámonos para o que penso que é o mais duro... a Muralla... camiños bastante rotos, pero jiji jajá (como diría carlitos) e xa tabamos no alto na pista rodadora, intercambiando historias. Decir que os menos asíduos as voltas dos domingos, cumplian con creces, nunca ninguen se quedou atrás e todo o mundo se forzaba hasta donde quería.

Alí pois o debate que levábamos t

endo todo o ano... que si coronamos ou non... pois mellor tiramos para abaixo para ganar tempo e ir con calma, que ainda non tiñamos moi claro por donde ir para o S

antiaguiño. Baixada chula tamen... inventamos un pouco pero bueno, cumplimos o objetivo de encarrilar o Santiaguiño. Coronamos, e baixada mítica, esa si que foi a muerte, "Que enfría a comidaaaaa!!!" E despois de estirar as pernas, comimos á sombriña... cómo prestou! Alí despediríanse O presi e Alfonso, e tamen nos despediu Kiko no Rubial, que taba ainda desoxidandose... jejeje

Cerca de unha horiña alí parados, de cachondeo e bromas como se costumbre, que ben se taba de sobremesa e caña con café que trouxo Isa, todo un detalle! O peor tocaba ahora... arrancar con un sol de justi

cia para a archi-mítica-clásica subida ás Antenas do Scala... Dios!!! que sufrimiento subir a calquer ritmo a esa hora... Decir que Andrés tiña problemas ca roda de atrás... "tira con eso!" e por H's ou por B's todos nos estiramos bastante na subida. Salientar a pedazo subida que se marcou Ito alias Perk, gracias a que lle fixen de gregario ata o asfalto, donde se marcou un do sprint jajajaja.
Disfrutamos das vistas, e poñemos rumbo á Picaraña, da man de J.Furelos e facendo unha baixadiña que nos levaría ó asfalto para finalmente coronar outro pico... Quedaba pouco para rematala, e ainda tiñamos 4 horas, podía ser posible... bueno, xa nos imos vendo! Tiramos rumbo Santiago polo Camiño, ata chegar a Vidán, donde lle metimos uns heladitos e xa nos apalancamos un pouco. A xente xa taba algo cascada, algúns baixaron para berta, e 3 animales: José, Jorge e Angel quixeron coronar tamen o Pedroso, e lográrono.

E bueno, eso é case todo amigos, un dia dos que dan gusto, facendo algo diferente e xuntandonos todos, que eso é realmente o máis importante. Para o ano intentaremos entre todos facela mais contra Maio por ejemplo, donde temos todos mais ben de forma e iremos a por esos ansiados 9 picos! (e cena para celebralo, claro... jajaja)

Pasaron mais cousas, pero non me acordo de moitas... ide comentando, que esto ta algo apagao chavales! veña, que xa é domingo e toca outra! Un abrazoooo!!!

Oscarito ---

RUBIAL CON ALERTA LARANXA, MÁIS RUBIAL QUE NUNCA

¿Quén dixo medo?

Domingo 3 de octubre de 2010...temporal con alerta laranxa...marchas suspendidas...extrem suspendida...moita chuvia...moito vento...e que??? ahí estabamos os tolos, os que non teñen nada mellor que facer e ahí estan preparados para rodar cunhas condicións....¿excitantes?

Na praza das tetas non se esperaba a moita xente e efectivamente só aparecemos Angel, Ito, José, Oscarito e o que escribe. José non debía ter confianza en que saire xent

e e pasou por ai no coche vigilar e mira ti...levou unha sorpresa

. Saímos ás 10 case, dirección Rubial, e na cabeza xa estaba debuxada a ruta, ibamos subir por una parte que nunca foramos e que antes probara eu con Alberto, que a verdade se las trae pero esta moi chula.

Cómo chovia miña nai, todo parecía un río, que ben se pedaleaba, daba gusto eh, por fin auga nos camiños para poder desfrutar do monte como dios manda. Chegamos á zona do avituallamiento liquido e collemos á dereita para logo subir, subir, romper cadena...subir subir....e cunhas pendientes aceptables, ademais dunhas chicanes subindo que fan divertido o trazado. Todo picando para arriba e con aire de Sur...como petaba dios mio....case subimos sen pedalear xa que o vento de Sur axudaba bastante.....

A subida foi moi entretenida e gustoulle a todo o mundo...a ver que di o resto. Subimos e subimos e chegamos á caseta e ali xa nos puxemos a comer o avituallamiente. Que ben esta a caseta nestos casos....

Aqui foi donde nos botamos unha boas risas entre todos e vendo a nova indumentaria otoño inverno dos OEA by José: para dias de chuvia nos que non se sabe si se acabará nunha poza nadando e polo frio que poda pasar a cabeza....o gorro de natación jajajaja e para casos extremos de chuvia como hoxe as gafas de soldador jeje que ca sua protección lateral ahi non entra nada de auga. E bueno as risas aseguradas¡¡ O caso, a él vaille ben e eso e o que conta.

Baixamos para Macedos e vaia odisea...co aire que facia e a chuvia era case imposible manterse en equilibrio pero chegamos todos ben abaixo. Decidimos que iriamos á de Pepe Rey a tomarlle as tapitas pero non sen antes disfrutar dos camiños de Rañalonga e da súa baixada. Logo as tapitas entraron na terraza e finalmente cada un para a súa casiña.

Personalmente decir que nunca saín cun día tan tan malo de tanta chuvia e aire pero paseino coma un neno, e o que ten non ter sentido....pero bueno sei que non son o único. GRAN DÍA OEA¡

RECORDADE:

1. O martes 5 ás 22:00 horas reunión sobre a marcha OEA 2011. Puntualidade e asistencia por favor. É importante
2. A EXTREM OEA traslada a fecha ó 10-10-10. É un número bonito asique a ver se hai suerte e conseguimos facer algo. Mais info nos enlaces da esquerda da páxina.

Sen mais un saúdo

...jorge...

EXTREM OEA E REUNIÓN OEA

EXTREM OEA

Infórmase de que a II EXTREM OEA tense que aplazar e quedará para o próximo fin de semana debido ó posible temporal que din que vai vir.

De todas formas haberá xente que vai sair ás 9:30 coma calquer domingo.

REUNIÓN OEA MARCHA 2011

A reunión para tratar o tema da marcha 2011 será o

MARTES 5 DE OCTUBRE ÁS 22:00 NO AMERICANS

REUNIÓN URXENTE MARCHA OEA 2011

Convócase a tódolos socios do club ciclista OEA para ter unha reunión extraordinaria. O tema a tratar é a II Marcha OEA - Concello de Brión.

É importante que acuda a maior parte da xente para dar as súas opinións e desta forma despois trasladarlla ós representantes do Concello de Brión cos que se terá unha reunión a próxima semana.

Os días para a reunión son os seguintes...escollede o que mellor vos veña. So pode ser un destes dous días e a súa duración intentará ser o mais breve posible xa que se levarán uns puntos preparados para falar.

SÁBADO 2 DE OCTUBRE // 22:00 //

OU

MARTES 5 DE OCTUBRE // 21:00 //

- II EDICIÓN DA EXTREM OEA 9 PICOS -

- II EDICIÓN DA EXTREM OEA 9 PICOS -

Despois de cambiar a data un par de veces por fin temos a definitiva. Será este domingo 10/10/2010. Esta ruta que preparamos os OEA´S trátase dunha gran aventura que supón un reto para quen participe.

Non está federada, nin marcada, nin nada senon que é como unha ruta mais de domingo ainda que con moitos mais kilómetros.

A idea é a seguinte: normalmente as saídas do club teñen por destino diferentes picos da redonda do Val da Mahía e do Sar enton do que se trata ese día e de ir de pico en pico, un total de 9 por esta orde =>

1. Torres de Altamira
2. Rubial
3. Pico do Muralla
4. Santiaguiño (Padrón)
5. Antenas do Escala (Meda)
6. Alto da Picaraña (Zona de Lampai)
7. Pedroso (Santiago)
8. Mercuto (Ameixenda)
9. San Marcos (Ames)

Non sabemos a distancia total pero pensamos que salen sobre 150 km. A saída sería ás 8 da mañá (PUNTUALIDADE POR FAVOR) da praza das Tetas (praza da Mahia de Bertamiráns) quedando ás 7:30 para entrega de dorsales, desayuno, etc. (para darlle algo de importancia ó tema)

Está invitada toda a xente que queira pero cas seguintes condicións:

1. Cada un debe levar o seu propio avituallamiento e comida, ainda que se intentará deixar un coche para meter a comida e así non cargar con tanto peso.
2. Cada un debe levar o material normal dunha saída de btt.
3. Calqueira caida ou dano é responsabilidade do afectado.
4. Deberemos ir todos xuntos esperando e reagrupandonos xa que o recorrido non está marcado e son moitos kilómetros.
5. Uso obligatorio do casco.
6. Se hai xente que se ve con forzas e pensa rematala pode levar luces para acabala xa que o día acaba sobre as 20:30 e non acabamos a esa hora....
7. ...

E non sei que mais.....calquera dúbida pois poñédela nos comentarios igual que si estades interesados en vir con nos....

E NON VOS PREOCUPEDES POLA DUREZA...Iremos todos xuntos e esperandonos uns polos outros...e cando un queira marchar indicaraselle e punto.

Un abrazo a todos

DIA DE LA PATRONA , DIA DE AUSENCIAS

Quizás esta crónica se debería haber hecho desde la carballeira de Santa Minia, pues el número de OEA´s que alli se concentraron el sábado por la noche fue bastante superior a los que estaban en la plaza el domingo de mañana.
En la plaza tan solo aparecimos José y Andrés en cuanto a OEA´s, aparte de Suso (futuro miembro del club) y Manuel (un chico de Villestro). Ante la triste imagen y después de un breve repaso llegamos a la conclusión de que ya no vendría nadie más, y arrancamos los cuatro camino de la muralla con bastante frío al principio.
Subimos camino de Macedos apartando desde el alto de Gundin. Una vez allí seguimos el camino habitual hacia la Iglesia de Aguasantas, avisando mucho a nuestros acompañantes de la dureza de la subida y nos lo tomamos con bastante calma, pero aún así se hace muy dura aunque el firme en esta época esta en perfectas condiciones para rodar (tomamos nota para la extrem).
Una vez en la Iglesia breve parada para cojer agua y continuamos con José marcando el ritmo. Pasada la última aldea dejamos a José escoger un nuevo camino de subida hasta los eolicos por medio de unos cortafuegos (estos son los caminos donde realmente disfruta nuestro veterano compañero)y entre caminos estrechos y con mucho tojo llegamos a los eólicos, desde aqui bajamos para tomar el bocata (pensabamos compartirlo con Pirata Bravo pero ya no queda ni rastro de él).
Desde aqui ya solo quedaba volver todo por carretera, salvo un trozo que bajamos por la pista paralela a la nueva autovía. Fue al llegar a la salida de la autovía donde nos abandonó Manuel y se nos unió Isa, la mujer de Suso, que venía de subir al Rubial. Desde allí bajada por Bollón hasta el American´s, unos acuarius y cada uno para su casa deseando que el próximo día se anime el mayor número posible de amigos para la extrem.
un saludo

VUELTA A LOS ORíGENES

Jory & Oscarito; antes molabais
(con permiso de Las Cabras)

09:30 h de la mañana de un domingo soleado pero fresco de Septiembre, queramos o no el verano se va, y los manguitos, los maillots largos y las perneras vuelven a salir del armario ... en la plaza una multitud, los del grupo de Oliveira que salían en flaca y los de montaña que nos iban a acompañar en esta ruta por las ribeiras del Tambre, vuelta a los orígenes, va a hacer dos años desde mi primera salida con los OEA´s y no había vuelto desde entonces por esos complicados caminos ...

... no se los que éramos, pero éramos bastantes, sobre todo invitados de los cuales sólo me se el nombre de uno o dos así que para que nadie se enfade solo diré que bienvenidos a todos y espero que repitais para que, poco a poco, me vaya quedando con vuestros nombres, después de esperar 15 minutos por los impresentables juveniles ( este es el futuro del club? ejem) salimos en dirección al San Marcos, cerrando grupo veía el pelotón desde atrás, no se si eran las ganas de entrar en calor o que nadie quería quedar mal, pero se pedaleaba fuerte, al final subimos al monte que esta al lado del San Marcos (que no me acuerdo como se llama), preciosas vistas, minutos de charla, fotos y descenso, caida sin consecuencias de Barral, uno de los invitados, y seguimos hasta Tapia, por los recortados, sinuosos y técnicos caminos acompañamos al río, ahora hay un agujero, después a portear las bicis para pasar las piedras, cuidado que el puente esta roto ...y así hasta una parada para merendar y decidir como ir hasta Pontemaceira y luego llegar a Rañalonga para tomar el pulpo en la fiesta del caballo ...



... improvisamos, el primer intento salió mal, no había salida, así que para atrás, en el segundo intento encontramos un estrecho camino que bordeada el río, así pegados a el fuimos haciendo equilibrios, o caminando, y de repente me doy cuenta que el bote de las herramientas había desaparecido de mi bici, nada tranquilos, aparte de herramientas solo llevaba las llaves de casa, así que aviso a los de delante y me vuelvo a buscarlo ...
... sospecho donde me puede haber caido por haber levantado la bici, y recorro más de cuatro veces ese camino, nada, se me une Jose a la búsqueda y tampoco, pues si Mr. Sherpa no puede, ya está todo dicho, seguro que se cayó al río y ahora está haciendole compañía a los lorchos...
... como la cosa no era de ponerse todos a buscar que el sitio no daba, el resto tiran para casa y José y yo damos un último repaso buscando el bote invisible, sin resultado , entonces hacemos el camino a la inversa hacia Tapia con el mismo resultado, desde allí ya tiramos a Bertamiráns por carretera ...

... gracias José por el trabajo y la compañía ...

muchas risas y mucha música
dabiz